“Admistratief” opgesloten sinds meer dan één jaar. In honger en dorst staking.

Walid woont in België sinds 2008. Hij heeft een 3-jarige dochter. In 2014 bracht hij een paar maanden door in de gevangenis voor een kleine diefstal en werd vrijgelaten op het einde van zijn straf.

Op 16 december 2015,  beukte de politie binnen in zijn appartement in Oostende om 05:00 ‘s morgens: 5 politiebusjes,4 in burger en schreeuwende sirenes . Hij werd naar het politiebureau gebracht en na 24 uur overgebracht  naar het centrum 127bis in Steenokkerzeel met de bedoeling om hem uit te zetten naar “ zijn land van herkomst”Algerije.

In maart 2016, tengevolge van voorziene renovatiewerken in  het gesloten centrum in Steenokkerzeel, werden 32 gedetineerden verplaatst en Walid wordt naar Merksplas overgebracht, waar hij 9 maanden zal doorbrengen.

Naar aanleiding van een hongerstakingsbeweging in Merksplas, uit protest tegen de lange en onmenselijke gevangenschap, worden meerdere gedetineerden opgesloten in isoleercellen om de strijd te breken. Walid wordt geïsoleerd gedurende 48 uur en daarna naar het gesloten centrum van Vottem verhuisd, waar hij nog eens 4 dagen zal doorbrengen in een isoleer cel (cachot noemen zij die plaats).

In Vottem werd hij uiteindelijk geplaatst in de “beveiligde vleugel” , vleugel genaamd door de gedetineerden  “de gevangenis in de gevangenis” waar moeilijke en / of psychisch gestoorde gedetineerden worden geisoleerd.Hij zit alleen in een cel,met de mogelijkheid om één uur per dag, telkens alleen te gaan wandelen in een kooi omringd door prikkeldraaden en beveiligd door camera’s. “Een Guantanamo op zn belgisch”, beschrijft hij zijn hachelijke situatie  .

In December 2016, toen hij zijn eerste jaar in het gesloten centrum viert,krijgt hij een verlengingsbevel van zijn opsluiting met 2 maand.

Hij zit nog steeds geïsoleerd in Vottem, zelfs als zijn situatie enigszins verbeterd, mag hij  maar een paar uur in een andere vleugels gaan om “menselijke contacten” te behouden, zegt de directie van het centrum.

Het is nu al meer dan een jaar dat Walid vastgehouden wordt omwille van “administratieve redenen” zonder proces. De Dienst Vreemdelingenzaken heeft hem 8 maal proberen te deporteren , maar elke keer werd  de vlucht geannuleerd als gevolg van de afwezigheid van een laissez-passer die door het Algerijnse consulaat moet geleverd worden om de uitzetting mogelijk te maken.

Verschillende malen heeft zijn advocaat een aanvraag ingediend voor vrijlating. In 3 gevallen beviel de rechtbank zijn vrijlating, en 3 keren is de DienstVreemdelingenzaken in beroep gegaan tegen die beslissingen.Een nieuwe rechtbank besloot Walid in hechtenis te houden.Walid zal in zijn cel moeten blijven.

Hij is op zoek naar een nieuwe advocaat, die voor hem een nieuwe aanvraag tot vrijlating wil indienen voor de rechtbank van Oostende of Brugge, die verantwoordelijk blijft voor zijn gevangenschap.Momenteel zonder succes: geen advocaat wil of kan zijn delikate dossier overnemen.

Walid is wanhopig. Alles wat hij vraagt is een vrijlating en zijn dochter terug te vinden.
Hij weet niet wat hij nog kan doen en zegt dat hij niet meer instaat voor zijn daden!

“Die martelingen moeten stoppen,op één of andere manier …”

15/01/2017: Walid is in hongerstaking en dorststaking sinds 3 dagen: Hij vraagt: “Wat willen ze van mij,Wat willen ze met mij doen? Waarom worden we als dieren behandeld? Liever dood dan zo verder leven.”