Hij bleef liever anoniem en heeft 7 maanden in een detentiecentrum gezeten. Hij heeft maar één keer bezoek kunnen krijgen van zijn dochter. Hij wilde getuigen over de pijn van het gescheiden zijn van zijn familie en de gezondheidsmaatregelen die de situatie nog ingewikkelder maken, wat hij voor niemand wenst.
Uittreksels uit de getuigenis:
“Zo’n relatie op afstand werkt niet. Het is erg moeilijk voor mij en voor de kinderen. En toen ik mijn dochter zag… keek ze me aan alsof ik een vreemde was. Ze verstopte zich achter haar moeder en dat was ook erg moeilijk voor mij.”
“Ze zeggen dat we nu al gescheiden zijn, of we nu in Afrika zijn of hier, ze zeggen dat er technologie is. Maar hier ben ik het niet mee eens, omdat technologie geen liefde kan geven aan een kind. Je kunt niemand niet aanraken via een smartphone. Je kunt je kind niet aanraken. Er is geen contact, er is geen fysiek contact. Dat zou ik niemand toewensen”.
