04/01/2017
5 A.M .. T. wordt wakker .Lawaai op de deur, precies een hond?. Het is koud deze 5 december en aangezien de verwarming in het appartement niet in orde is, slapen ze op de sofa in de woonkamer met haar dochter, 12 jaar oud, en haar Algerijnse vriend A., die ze ontmoette een paar maanden geleden. Men houdt zich warm zoals men kan …
Nog steeds slaperig struikelt ze naar de deur, toen de deur openbarst :ongeveer 10 gewapende mannen dwingen zich een weg in het appartement al schreeuwend, ze worden verblind door fakkels aan het eind van hun kanonnen, verdoofd door de schreeuwen van de indringers : “liggen!”, “shut up!”, “u alleen? We zijn hier niet voor jou,zwijg, hou je bek!”. Men springt op haar vriend, verplettert hem naar de grond en schopt hem . Hij schreeuwt zijn naam, hij is nauwelijks in staat om te ademen. Het meisje is doodsbang, mannens chreeuwen op haar ook en dringen aan opdat ze stopt met gillen,daarbij wijzend met hun geweren naar haar.
A. wordt meegenomen naar het politiebureau kantoor Brussel. Zij vertellen hem dat hij is gearresteerd in verband met de terreuraanslagen in Parijs en Brussel en zijn telefoonnummer. Hij begrijpt niet. Zijn nummer wordt gecontroleerd, zijn FB pagina ook, zij tonen hem foto’s van mensen die hij niet kan herkennen. Samenwerken zeggen zij hem, hij begrijp nog steeds niet wat hij hier doet. Ze moeten zich vergissen denkt hij.
Gedurende 45 minuten vernielden de politie het appartement van boven naar beneden, legden alle laden op de vloer,vernielden objecten en souvenirs van T’ s vader, waaraan ze erg gehecht was. Ze vinden niets, nemen niets mee, maar laten een verschrikkelijke puinhoop achter hen, met inbegrip van een gebroken beneden deur en een moeder en dochter in staat van shock. Voor dat ze weggaan, vragen ze aan T een papier te ondertekenen,ze doet dat zonder het te lezen, om een einde aan deze nachtmerrie te zetten.Geen kopie gekregen, ze weet nog altijd niet wat ze juist ondertekent heeft.
Na een halve dag in Brussel, vertelt de politie aan A dat hij vrij is om te gaan , ze hebben niets tegen hem. Hij is vrij of bijna…….: Hij woont zonder papieren in België voor meerdere jaren. Hij zal uiteindelijk in het gesloten centrum Vottem bij Luik gedetineerd worden. Zonder zijn telefoon, zijn geld of zijn schoenen,gehouden door de politie. A. verstaat nog steeds niet waarom, na 6 jaar in België, hij wordt opgesloten. Hij deed niets verkeerd , geen misdaad, hij heeft gewoon geleefd zoals hij kon hier. Hij is een Algerijn en kan niet worden uitgezet. Hij wil gewoon leven met zijn vriendin en haar helpen met haar dochter. Hij is bang.
T. kan nog steeds niet begrijpen waarom haar huis werd afgekraakt, haar vriend in elkaar geslagen en gearresteerd, haar dochter getraumatiseerd, in plaats van haar met haar vriendje op te roepen in politie kantoor, of hem op straat te arresteren. Hij verbergde zich niet, kruiste regelmatig politiemensen in zijn straat en wou leven,net als ieder ander. T. heeft geprobeerd een klacht tegen de politie in te dienen, bij het lokale station, maar kreeg te horen dat het niet mogelijk was. Er was een mandaat en alles gebeurde in volledige legaliteit en ze zouden zorgen dat de verzekering van politie de beschadigde deur terug betaalt, aangezien A. onschuldig is.
Dus,waarover zouden ze klagen?
