Tijdens de manifestatie voor de regularisatie op 12/10/2017 wouden de gevangenen van een gesloten centrum via telefoon deelnemen. Jammergenoeg is dit niet gelukt omwille van technische redenen.
“Er zijn Soedanezen die hier afzien. Ik ken mensen, personen die hier één dag, slechts één dag in België waren en die meteen zijn meegenomen naar een gesloten centrum. Zij werden verplicht om een asielaanvraag in te dienen. Ze hebben hen verplicht, hoe ze dat gedaan hebben? ze hebben een persoon meegenomen naar de ambassade voor identificatie en nadien hebben ze hen gevraagd om asiel aan te vragen. Deze Soedanezen wouden geen asiel in België aanvragen. Vervolgens, gaven ze hen vliegtuigticketten, en dan brachten ze hen naar het vliegtuig: één keer, twee keer, drie keer en dan worden ze gedwongen om op te stappen. Toen de dienst vreemdelingenzaken ze met vliegtuigen naar Soedan bracht, hebben ze asiel moeten aanvragen. Er is een persoon die daar is, dat zal nu 4 maanden en half zijn, die ze gedwongen hebben om asiel aan te vragen 2 maand geleden en ze hebben gezegd ” alles wat je gedaan hebt voor je asiel dat telt niet meer, dat is de wet”. Ik begrijp er niets van, er zit geen logica is…
Er zijn Soedanezen die een aanvraag tot bevrijding hebben ingediend, zij zijn voor het hof van beroep verschenen in Brussel en zij werden bevrijd. Maar, de dienst vreemdelingenzaken is hiertegen in beroep gegaan en heeft ze in beschuldiging gesteld en daardoor werd hun bevrijding ingetrokken. Nu zijn ze daar en wachten ze om een beroep in te tekenen bij cassatie om dit ongeldig te laten verklaren, maar dat zal nog lang duren…ze lijden hier onder.
Tenslotte, weet iedereen in heel de wereld dat Soedan een land in dictatuur is, de president is gezocht, het zijn allemaal dictators. Toch hebben ze het aangedurfd om mensen in te schakelen, hoe hen te noemen, het zijn geen afgevaardigden, het is niet de consul, maar mensen die de soedanezen hier komen identificeren. In feite hebben ze mensen van het consulaat naar”
