De situatie van Palestijnse vluchtelingen in gesloten centra: een voorbeeld van de hypocrisie van de Belgische staat

20/06/2024

Sinds de massale intensifiëring van de aanslagen die de staat Israël uitvoert in Gaza, zijn veel Palestijnse vluchtelingen in het detentiecentrum van Caricole beland. Deze mensen, die gearresteerd werden op de luchthaven van Zaventem, werden maandenlang opgesloten en onderworpen aan lange en criminaliserende procedures. De gesloten centra zijn gevangenisinstellingen die tot doel hebben de betrokken personen het land uit te zetten, met andere woorden hen te dwingen terug te keren. 

Vandaag, terwijl er gesproken wordt van genocide, en hoewel het erkenningspercentage voor Gazanen momenteel 90% bedraagt, blijven de procedures abnormaal lang en de instructies buiten proporties, zelfs wanneer de documenten van de aanvragers aantonen en bewijzen dat ze uit Gaza komen.

Om Rafah, aan de grens met Egypte, te verlaten worden exorbitante bedragen gevraagd (tot 10.000 euro). Families worden van elkaar gescheiden. Ze moeten dan elders asiel zoeken, tegen de prijs van een ruwe en gevaarlijke reis, voordat ze een Europees land bereiken. Een Europa dat beweert, zonder te overtuigen, de mensenrechten te verdedigen, maar in werkelijkheid oorlogsslachtoffers opsluit.

Het is ondenkbaar dat dit beleid voortgaat met het stigmatiseren en opsluiten van asielzoekers van wie de situatie bekend is en niet in twijfel mag worden getrokken. De Dublin-procedure is een voorbeeld van deze hypocrisie, deze weigering om de verantwoordelijkheid op zich te nemen onder het mom van de aansprakelijkheid van het eerste land van aankomst. 

Het is absoluut noodzakelijk dat de procedures worden vereenvoudigd en dat gevallen sneller worden geanalyseerd, zoals is gebeurd met de Oekraïners tijdens de Russische invasie. In dat geval werd Richtlijn 2001/55/EG  (“betreffende het verlenen van tijdelijke bescherming in geval van massale toestroom van ontheemden”) zelfs geactiveerd. Vandaag de dag moeten Palestijnen nog steeds hun vluchtelingenstatus bewijzen en rechtvaardigen. Deze situatie is onaanvaardbaar voor iedereen die zijn land moet ontvluchten en geconfronteerd wordt met een dergelijke muur van onbegrip. Maar de situatie in Gaza is nog verontrustender. De opgesloten Palestijnen eisen adequate middelen om in contact te komen met hun familie en onmiddellijke vrijlating. 

Naast de absolute urgentie om een effectief en onvoorwaardelijk beschermingssysteem op te zetten voor alle mensen die uit Gaza arriveren, herhalen we dat elk mens het recht zou moeten hebben op een internationaal welkom, ongeacht de redenen voor het verlaten van hun land van herkomst. 

Voor vrijheid van beweging en vestiging voor iedereen, uit Gaza en elders! 

Gebaseerd op getuigenissen verzameld door het collectief Getting the Voice Out bij verschillende Palestijnse gedetineerden in het detentiecentrum van Caricole. 

Ce contenu a été publié dans Nouvelles des centres, Politique migratoire, Récits de luttes. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.