De zorgwekkende stilte van een man in een detentiecentrum 

 

6 november 2024 

Voor ongeveer 22 dagen verloren we contact met een gedetineerd persoon die een hongerstaking was begonnen uit protest tegen zijn opsluiting. Zijn telefoon bleek in beslag genomen te zijn, en noch zijn familie, noch zijn advocaat konden met hem contact opnemen. M. heeft kinderen in België en zijn vrouw is zwanger. 

Na zijn arrestatie werd M. naar het gesloten centrum 127bis overgebracht. Hij onderging twee pogingen tot uitzetting waartegen hij zich verzette. Vervolgens werd hij op 15 oktober 2024 naar het detentiecentrum in Vottem overgebracht, waar hij een hongerstaking begon. Sindsdien was hij onbereikbaar via telefoon en mocht hij niet bezocht worden.

Op zaterdag 2 november werd M. opnieuw overgebracht, deze keer naar het gesloten centrum in Merksplas, waar hij in isolatie werd gezet. Volgens zijn medegedetineerden in Vottem, was zijn gezondheidstoestand heel slecht toen hij werd verplaatst. Zijn stilte is zorgwekkend en zijn familie vertelt ons: “Wat als hij dood is? Gaan ze ons dan niets vertellen?” 

Hoe is het mogelijk dat zowel zijn familie alsook zijn advocaat al zo lang niets meer van hem hebben gehoord? 

Hoe is het mogelijk dat iemand alle contacten met zijn familie en advocaat worden ontzegd? 

Gisteren, dinsdag 5 november, ontving zijn advocaat eindelijk het nieuws dat M. werd vrijgelaten en naar het ziekenhuis werd overgebracht ” op verzoek van de dokter van het centrum om medische redenen“. 

Wat ons duidelijk lijkt te zijn is dat M. ernstig ziek is, en dat het centrum er alles om heeft gedaan om te beletten dat iemand hier weet over zou hebben en daarom dat alle contacten met familie en advocaat hem werden ontzegt. 

Het isoleren van een man in nood maakt deel uit van een reeks strategieën van de Dienst Vreemdelingenzaken om elke mogelijkheid tot verzet van gedetineerden te beperken. Het maakt deel uit van een repressief systeem dat iedereen die niet de “juiste papieren” heeft om in België te wonen, koste wat het kost wil uitwijzen.

We wensen hem spoedig herstel toe en hopen dat hij geen psychologische of fysieke gevolgen ondergaat door deze mishandeling. 

Steun aan M. en aan alle andere gedetineerden.

Ce contenu a été publié dans Nieuws van de gesloten centra, Nouvelles des centres, Strijdverhalen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.