Deportatie met zwaar geweld belet door passagiers. Update: uitgezet!

Update 18/08:On Sunday Aug 12, 2018 at 10 am, Mr. A was Again locked up before undergoing a fourth –and this time effective – attempt at expulsion to Algiers on a TUI flight from Charleroi. This was carried out by the Office of shame. We were warned by his co-detainees.

Here is what he told us from Algiers:
“Once again they used 6 belts to tie my feet, legs, hands, arms and torso. I couldn’t move. On the plane, I saw that two plainclothes cops spoke to each passenger individually; I don’t know what they said. I tried to resist, but they hit me to prevent me from speaking. Not one of the passengers reacted. They were certainly under pressure. I’m hurting, I’m sore all over. I cry constantly. I had a life in Belgium ; I used to work hard on worksites.

This confirms anew that the Foreigners Office uses every means available to expell people, using intimidation or lying to passengers. Such methods are more than worrisome. Even though we do not know precisely what the authorities claimed and we would appreciate hearing from these passengers what they were told.

——————————————————————————————————————————–

Een man in het gesloten centrum van Caricole belde ons onder stress. Op 5 augustus 2018 om 10.00 uur werd hem gemeld dat hij de dag zelf gedeporteerd zou worden om 16.00 uur op een TUI-vlucht van Charleroi naar Algiers. Hij werd onmiddellijk in afzondering geplaatst

Mr A is 31 jaar oud, geboren in Algerije, in Europa sinds 2004. Hij heeft eerst in Italie gewoond en sinds 6 jaar in Belgie. Hij werkt in de bouwsektor.Hij heeft altijd gewerkt, onder ander op grote bouwwerven in Antwerpen en op de bouwwerf van het kanaalprojekt in Brussel gedurende 9 maanden. Hij heeft echter nooit onder contract gewerkt en nooit papieren gehad

Het is zijn derde uitzettingspoging en hem werd een politiebegeleiding beloofd, aangezien hij 2 eerdere uitzettingspogingen had geweigerd. Hij heeft
woont al 13 jaar in Europa en wenst niet terug te keren. naar Algerije.

Als lid van de familie “criminelen” dat Francken zo graag noemt, moet hij perse het land verlaten. Inderdaad, na een 6 maanden lange gevangenisstraf voor een kleine overtreding, werd hij rechtstreeks vanuit de gevangenis overgebracht naar een gesloten centrum door dienst vreemdelingenzaken

Er werd een oproep gedaan naar activisten om naar de luchthaven van Charleroi te gaan om de passagiers op dezelfde vlucht te informeren over hun situatie.

We hebben ervoor gekozen om deze oproepen niet te vermelden op onze website, omdat het nagekeken wordt door de Dienst Vreemdelingenzaken en de staat, wat meer repessie voor hem zou kunnen betekenen en de mobilisatie van de burgers zou kunnen blokkeren.

Diverse mensen waren aanwezig op de luchthaven om passagiers te informeren en wij hebben meerdere berichten ontvangen.

Een persoon schreef: “Aan boord is het vliegtuig naar Algiers nog niet opgestegen.Passagiers zijn erg geïrriteerd. Geen mens wil met de man van de caricole vliegen !”

“Hij werd teruggebracht naar Caricole. Ze sloegen hem heel hard. Sommige passagiers weigerden met hem mee te reizen. Een vrouw schreeuwde hard en
zei dat je mensen niet als dieren kunt behandelen. De commandant van de toestel eiste dat hij het vliegtuig moest verlaten”.

Terug in het centrum vertelt een andere gedetineerde ons dat: “de politie-escorte hebben hem zwaar toegetakeld. Hij is overal zwart en blauw. Zij beledigden zijn godsdienst en dat is wat hem het meest pijn doet.

 

Uittreksel uit het medisch rapport waarin het politiegeweld wordt beschreven:

“Op zondag 5 augustus 2018 is de heer A overgeplaatst uit de Caricole naar het federale politiebureel en vervolgens naar de luchthaven van Charleroi.Hij werd mer riemen .Zijn beschrijving doet denken aan een jasje voor agressief patiënten.

Hij beschrijft zijn pijn vanwege de te strak gespannen gordels. In het politiebureau in Charleroi maakten ze ook zijn benen vast. Hij was
in het vliegtuig overgebracht door 6 federale politieagenten met zijn handen vastgebonden op zijn middel en vervolgens op de armleuningen.

Hij probeerde te schreeuwen om passagiers te waarschuwen over zijn deportatie maar politieagenten drukten hevig op zijn nek en zijn ribbenkast om te voorkomen dat hij nog kon schreeuwen. Ze namen ook zijn hoofd vast en knijpten zijn hoofd tussen 2 zitplaatsen.

Een van de politieagenten beledigde hem: « nique ta mère » en zei dat zijn coran naar de prullenbak moet worden gegooid. Een andere politieagent met blauwe ogen en een oranje T-shirt, dat hij als hoofd van de groep identificeert, behandeld hem van “minable” en van “rotzak”.

Het werk van de activisten levert resultaten op! Op deze vlucht, hebben ongeveer 10 passagiers deze deportatie kunnen stoppen. Dit was mogelijk omdat ze op de hoogte waren van de aanwezigheid van deze man VOORDAT hij aan boord komt.

Om elke opstand van de passagiers te voorkomen, wordt “de “uitgezette persoon” gedwongen om vóór iedereen aan boord te komen. De
politie-escorte is gekleed in burgerkleding om te voorkomen dat de aandacht aangetrokken wordt. Ze zitten achterin het vliegtuig, soms achter een
gordijn. Het instappen van passagiers gebeurt alleen via de voordeur,zodat zij de “gedeporteerde” niet kunnen zien. Bij aankomst, verlaten ze allen de toestel als laatste, als iedereen al weg is. Niemand weet van niets. niemand heeft iets gezien of bijna!

Bijna … zonder te rekenen op het werk van activisten voor het instappen van de passagiers.

We moeten passagiers blijven informeren, zodat ze kunnen reageren en kunnen weigeren om te zitten of te weigeren hun bagage op de juiste plaats te zetten, bijvoorbeeld. Om verder te gaan om andere deportaties te stoppen!

STOPDEPORTATIES

 

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen, Migratiepolitiek, Strijdverhalen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.