Een bewaker in deportatiecentrum 127bis handelt straffeloos

“Eén personeelslid in het bijzonder creëert dagelijks een klimaat van terreur, waarin hij wordt gevolgd door andere bewakers. Sommige gedetineerden zijn erg bang voor deze bewaker en proberen hem zoveel mogelijk te ontwijken door zich te verstoppen.”

Sinds meer dan een maand waarschuwen de gedetineerden van het gesloten centrum 127 bis ons over personeelsleden die bijzonder intimiderend en gewelddadig zijn. We hadden de verenigingen die in de centra actief zijn al op de hoogte gebracht van deze situatie. 

De volgende informatie werd ons gemeld op 5 april 2024:

Tijdens de Ramadan werden de gedetineerden in de ene of de andere vleugel van het centrum geplaatst, afhankelijk van het feit of ze wel of niet vastten. De R vleugel was normaal gesproken de “niet-Ramadan vleugel”, hoewel er zich hier ook gedetineerden bevonden die overdag vastten. Deze mensen bewaarden het eten van de dag in hun kamer om het ‘s avonds op te eten. Er werd ons verteld dat de bewaker in kwestie meermaals de gevangenen had verboden om te eten tijdens de iftar en het eten van een gedetineerde voor haar neus in de vuilbak hadden gegooid.

“Hij kiest zijn doelwitten en sommige gevangenen zijn bijzonder doelwit: beledigingen, chantage, bedreigingen, klachten”. 

Sommige gevangenen durven hun kamer niet meer te verlaten uit angst hem tegen te komen. Volgens zijn medegevangenen is één gevangene vooral een doelwit. Ons is verteld dat de Ethiopische gevangene die op 9 maart is overleden ook een doelwit was.

Op 28 april 2024 vertelden verschillende gevangenen ons dat tijdens discussies tussen gevangenen een bepaalde bewaker, gevolgd door andere bewakers, op een fysieke wijze ingreep en de betrokken gevangenen aanviel. Ze riepen versterking op en 15 bewakers werkten hard om verschillende gevangenen in een isoleercel te dwingen, sommigen van hen alleen omdat ze het gewelddadige ingrijpen van de bewakers probeerden te voorkomen.

“Ze tackelden een gedetineerde op de grond, andere gedetineerden stonden erbij en riepen dat ze niet moesten slaan, toen kwam de beveiliging om sommigen van hen in de isoleercel te zetten.”

“In de isoleercel lacht deze beruchte bewaker en speelt harde rockmuziek terwijl hij op de tafel bonkt.”

“Als we hem iets vertellen, lacht hij ons in ons gezicht uit.”

Klachtensaga

Verschillende gedetineerden dienden een klacht in tegen deze bewakers, gericht aan de directie van het centrum. Enige tijd later benaderde een van de bewakers de ondertekenaars en vroeg hen, opnieuw met geweld, waarom ze de klacht hadden ondertekend. We vinden het zeer problematisch dat de bewaker in kwestie toegang had tot de namen van de mensen die de klacht tegen hem hadden ingediend.

De bewakers dienden op hun beurt klachten in tegen bepaalde gevangenen. Deze procedure is gebruikelijk en kan ook worden waargenomen bij klachten tegen de politie: gezagdragers maken gebruik van het juridische arsenaal, dat onvermijdelijk in hun voordeel werkt, om hun slachtoffers te belasten en hen een schuldgevoel aan te praten.

Parlementaire vragen 31 januari 2024

Op 31/01/2024 werden in de Commissie Binnenlandse Zaken parlementaire vragen gesteld aan Nicole de Moor over de situatie in de gesloten centra 127bis en Merksplas. In haar antwoord gaf de Staatssecretaris de volgende commentaar: “Wat de situatie in het centrum 127bis betreft, werden verschillende recente incidenten waarbij personeelsleden van het centrum betrokken waren, onder mijn aandacht gebracht. Deze incidenten worden onderzocht. De Dienst Vreemdelingenzaken heeft een tuchtprocedure ingeleid en ik zal ervoor zorgen dat deze incidenten niet worden genegeerd als ze door het onderzoek worden bevestigd”. We kunnen niet weten of de disciplinaire procedure betrekking heeft op de bewaker waarnaar wordt verwezen in de getuigenissen van de gedetineerden.

De gevangenen vertellen ons:

“Hoe is het mogelijk dat zo’n racistische, perverse man hier werkt?”

“Andere bewakers zijn het niet eens met deze manier van werken. Je kunt voelen dat er onderliggende conflicten tussen hen zijn.”

“We moeten iets doen. Niet voor mij, maar voor de anderen die zullen volgen”.

De laksheid van de directie en de Dienst Vreemdelingenzaken tegenover deze gruwelijk gewelddadige bewaker (en zijn volgelingen) is verontrustend maar niet verrassend. Ondanks terugkerende rapporten van gedetineerden die allerlei vormen van misbruik aan de kaak stellen over een lange periode, heerst er een klimaat van bijna totale straffeloosheid achter de poorten van gesloten centra.

ENG
Ce contenu a été publié dans Getuigenissen, Nieuws van de gesloten centra, Strijdverhalen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.