Getuigenis van een man opgesloten in het gesloten asielcentrum 127bis. Hij is al 7 jaar in België en nam deel aan verscheidene strijdbewegingen voor personen zonder papieren.
Je vis depuis 7 ans à Bruxelles ok
Ik denk dat immigratie een politiek wapen is geworden. Ik denk dat zij die immigratie of de immigranten demoniseren weten dat Obama bijvoorbeeld de zoon van een immigrant is, evenals Sarkozy en Elio Di Rupo. Men wil ons het tegendeel doen geloven. Men zegt ons dat we in een rechtstaat leven.
Ik heb 7 jaar in Brussel geleefd. Ik was er bij toen de hongerstaking in de Begijnhofkerk plaats vond. Zij kregen papieren. In de Sint-Bonifaciuskerk, op het Sint-Katelijneplein, daar was ik ook en zij kregen papieren. In de kerken van Sint-Gillis en Vorst waren er volop regularisaties na hongerstakingen.
Ik heb zelf een regularisatieaanvraag ingediend waarbij ik alle criteria respecteerde. Na een gunstige ontvangst, was het antwoord uiteindelijk negatief. Het is dus met kennis van zaken dat ik spreek.
Hoelang zit je aldus in het centrum?
In zit in het centrum sinds 17 maart. Ze kwamen aankloppen op de deur waar ik op bezoek was bij een vriend. Blijkbaar zochten ze daar iemand anders. Vervolgens legden ze diens naam aan mijn vriend voor en gingen ze over tot identiteitscontrole. Ze belden Vreemdelingenzaken om alles na te gaan. Daarop vroegen ze me of ik legaal op het Belgisch grondgebied verbleef en ik antwoordde dat ik in afwachting was, dat ik een aanvraag had ingediend en op een antwoord wachtte. Ze zeiden me dat dat mijn verblijf in België niet rechtvaardigde en hielden me aan. Ze namen me mee naar de politie waar ik werd opgesloten om de nacht door te brengen. Nadien werd ik overgebracht naar 127bis waar ik een advocaat onder de arm nam. Hij diende beroep in, negatief, tekende dan verzet aan, ook negatief. Hij raadde me aan met alles op te houden daar het toch tot niets zou leiden.
Voor de regularisatie van 2009 voldeed ik echt aan de criteria. Mijn studies lieten me toe te bewijzen dat ik op Belgisch grondgebied was. Ik heb vrienden die getuigden, meer dan 60 personen. Ik vond een werkgever die me een arbeidscontract verschafte. Mijn dossier werd aanvaard, ik ging zelfs naar de gemeente om mijn kaart terug te krijgen. Maar elke keer liet men mij wachten, keken ze het na op hun computer en zeiden ze me dat het positief was en me een oproep zouden versturen. Gedurende 1 jaar ontving ik nooit een oproepingsbewijs. Ik ontving een arbeidskaart maar op een dag kreeg ik een brief die me zei dat die terug ingetrokken werd. Ik had geen werkgever meer. Ik weet niet of hij failliet ging of iets anders maar wat telde is dat ik dus geen arbeidsvergunning meer had.
En hoeveel uitwijzingspogingen onderging je?
Op dit moment wacht ik op de derde. De eerste was een militaire vlucht. Er was een technisch probleem en de vlucht werd geannuleerd. De tweede keer was vrijdag, ik stond op de lijst met reservisten, voor het geval dat één van de uit te zetten personen niet vertrok.
En toen vertrokken de anderen wel?
Ja, de anderen vertrokken. Een vrachtauto en vervolgens het vliegtuig. Ze werden waarschijnlijk vastgebonden in het vliegtuig daar het een militair toestel was.
Waren het er veel?
Ja, 10.
En zij hebben zich niet verzet?
Wel de militairen waren met meer dan hen. En eens je vastgebonden bent, kan je niet veel meer uithalen. Je wordt snel ruw behandeld. Ik ken iemand die in het ziekenhuis ligt omdat hij zich verzette. Het is zwaar want na 7 jaar Brussel ben ik moreel en psychologisch niet voorbereid om van de ene op de andere dag uitgewezen te worden, teruggebracht naar Afrika. Zie je wat dat doet?
Ik leefde 7 jaar in Brussel, de moraal verschilt dus van gevangene tot gevangene.
Denk je dat ze andere collectieve vluchten gaan voorbereiden? Hoe verloopt dat?
Ja, er is een collectieve vlucht in juni. Vanaf volgende week zullen de vluchten hervatten. Als je niet aanvaardt om met een toeristische vlucht te vertrekken, wacht je om met een militaire vlucht te vertrekken.
In elk geval, uitgewezen word je?
Ja. Dat is het. Ze moeten de boodschap overbrengen. In deze crisistijd kosten uitwijzingen veel. Dat is geld dat van de sociale bijstand komt, geld van de staat. Men wijst mensen uit die niets van het systeem ontvangen maar men steekt geld in hun uitzetting, dat begrijp ik niet. Dat klopt niet. Hier zijn geen mensenrechten.
