“Erger dan een gevangenis”: de getuigenis van een bezoeker in het gesloten centrum van Brugge
24 janvier 2025
We brengen hier de getuigenis van een bezoekster die onlangs het gesloten centrum van Brugge bezocht en ons vertelt over de erbarmelijke omstandigheden van detentie, het gebrek aan privacy, en de gespannen sfeer. Ze meld ons ook dat er een jongen van 15 in het centrum opgesloten wordt.
Ik was vandaag in het gesloten centrum van Brugge. Ik was er al heel lang niet meer geweest. De situatie is er verontrustender dan ooit.
Ik had een plastic tas achtergelaten voor iemand die de volgende dag uitgezet zou worden, met daarin een smartphone en tandpaste. De tandpasta werd geweigerd… Ik heb dan een papier ondertekend waarop “palstic zak” geschreven stond, zonder vermelding met wat er juist in zat. Ik heb dit laten verbeteren door een erg vriendelijke jonge vrouw, die de tandpasta uiteindelijk accepteerde op mijn weg naar buiten. Vervolgens werd ik, ondanks het feit dat ik zonder problemen door de metaaldetector stapte, van top tot teen gefouilleerd (de binnenkant van mijn sokken, de mouwen, enz.). Daarna werd ik door twee bewakers naar de bezoekersruimte gebracht. Elke deur werd op slot gedaan voor ik de volgende kon binnentreden. Het is erger dan een gevangenis.
De omstandigheden van detentie zijn ondraaglijk. De gevangenen slapen in een grote kamer in stapelbedden. Er is geen privacy. Ze worden gedwongen om 8 uur ‘s ochtends op te staan en het licht wordt om 22 uur ‘s avonds uitgedaan, zonder de mogelijkheid iets te doen. Alles wordt gecontroleerd en getimed.
Ik heb gehoord dat een erg jonge jongen (van ongeveer 15 jaar oud) is opgesloten in het centrum. Hij heeft nochtans papieren die verduidelijken dat hij minderjarig is en waarop zijn geboortedatum staat. Bovendien ziet hij er fysiek erg jong uit. Hij werd weggenomen van de familie waar hij verbleef omdat bepaalde medische tests (die wetenschappelijk bestreden worden) uitwezen dat hij ouder dan 18 is. Ik heb de jongen na mijn bezoek aan de telefoon gehad en contact opgenomen met zijn pleeggezin die hem dit weekend gaat bezoeken. Gelukkig heeft de jongen een advocaat, maar die is overwerkt…
In elk geval: in wat voor een land leven we!