Op donderdag 2016/05/19 kwam een ziekenwagen, samen met drie politiewagens, een Pakistaanse man halen die in hongerstaking is sinds 37 dagen. De gevangenen werden allen zeer kwaad en schreeuwden tegen de politie in het centrum, wat voor sommigen een paar dagen opsluiting in het “cachot” betekent.
Velen worden zeer snel in eenzame opsluiting geplaatst zodra hun gedrag niet “goed” is volgens de bewakers. En als er iemand schreeuwt voor zijn vrijheid (dat doen de gedetineerden vaak sinds Steenrock, festival tegen de gesloten centra voor het gesloten centrum 127 bis op 7 mei 2016), komen een tiental bewakers hem halen om hem op te sluiten in hun “cachot”.
Een getuigenis:
“Een jongeman met een huidziekte werd meegenomen naar een lege kamer “om hem te verzorgen”. Hij werd rechtstreeks en zeer snel vanuit die kamer naar Spanje uitgezet. Een escorte van 15 mensen kwam hem oppakken in zijn cel. Ondanks zijn smeekbeden, kreeg hij niet het recht om zijn bezittingen mee te nemen (met inbegrip van zijn gsm), noch om afscheid te nemen van zijn kameraden.”
Nog een getuigenis:
“Gedurende 8 jaar ben ik in België en ik had dat in België nooit geweten.” Volgens B. worden gedetineerden behandeld als dieren, “erger dan in Afrika,” zei hij. Als hij gefouillerd wordt, herhaalt hij onvermoeibaar tegen de bewakers dat hij een mens is en geen crimineel. Hij dwong een bewaker om zijn zaken in zijn kast terug te zetten nadat hij er alles uitgehaald had. De bewaker weigerde, maar een “chef” beveelde hem dit te doen.
Volgens een derde getuige had een andere hongerstaker gevraagd om geïsoleerd te worden omdat hij moeilijk tegen het lawaai kon. In isolatie kwamen de bewakers elk uur, dag en nacht, het licht aandoen om hem wakker te maken en om hem te vragen hoe het met hem ging. Zouden we dit niet martelingen kunnen noemen, volgens de theorieën van de mensenrechten?
Ten slotte werden ook twee mannen die tijdens het Steenrockfestival rechtstreeks getuigden vrijgelaten, en een vrouw bezocht door een parlementslid werd ook vrijgelaten.
Sinds de algemene hongerstaking die begon op 28/04, uiting van het algemene ongenoegen en tegen de opsluitingen, heerst er een zware repressie in het centrum met transferts, isolaties, uitzettingen. Vele gedetineerden blijven zich verzetten binnen de centra en tegen de behandelingen waaraan zij onderworpen worden, en eisen hun vrijheid!
Vrijheid voor allen!
