De heer V.S. en zijn 20-jarige zoon werden gedeporteerd naar hun land van herkomst. Bij aankomst werd de vader uitgeleverd aan de Armeense autoriteiten en in de gevangenis opgesloten, in afwachting van zijn proces waarvoor hij op de vlucht was. Zijn zoon verwacht opgeroepen te worden voor zijn militaire dienst, die twee jaar duurt, en waarvoor hij naar België gevlucht was.
En toch was iedereen er van op de hoogte!
V.S. en zijn zoon waren op de vlucht voor de vervolging die zij in Armenië ondergingen en kwamen naar België omdat ze daar familie hebben.
De Armeense autoriteiten hadden een opsporingsbericht verspreid voor V.S. dat Vreemdelingendienst Zaken heeft ontvangen. De zoon heeft psychische problemen en is suïcidair.
Zij introduceerden vruchteloos een asielaanvraag en een aanvraag tot regularisatie.
Ze werden opgesloten in het gesloten centrum van Merksplas in augustus 2012.
De vader had een eerste poging tot uitzetting geweigerd omdat hij zijn zoon niet achter wilde laten, gezien zijn zorgwekkende toestand.
Nadat de zoon werd bedreigd met uitzetting, hebben de vader en zijn familie lang geaarzeld: ofwel zou de vader vragen samen met zijn zoon te worden uitgezet, ofwel zou hij zijn zoon aanmoedigen tot verzet bij zijn uitzetting zodat ze samen in het gesloten centrum zouden blijven tot de volgende uitzettingspoging.
Wanhopig en zonder vooruitzichten, kozen ze voor uitzetting, met de bekende gevolgen…
Dit is één van de vele verhalen van hen die op zoek zijn naar een plek om waardig te leven.
Het lijkt erop dat waardig leven geen recht is voor zij die van elders komen.
NODEPORTATION
