Hoewel er maatregelen worden genomen om te voorkomen dat de Coronavirusepidemie zich onder de bevolking verspreidt, krijgen mensen die in de detentiecentra worden vastgehouden geen speciale aandacht en blijven zo nog steeds onzichtbaar. De kwetsbare mensen worden vergeten en uitgesloten van preventieve maatregelen.
Gezien het toenemende aantal gevallen van Covid-19 is het dringend noodzakelijk om alle gesloten centra onmiddellijk te ontruimen… Het risico op besmetting binnen de centra is inderdaad groot. De regering heeft de deportaties naar bepaalde landen stopgezet, zodat opsluiting niet langer kan worden gerechtvaardigd. De opgeslotenen moeten om gezondheidsredenen worden vrijgelaten, maar niet alleen om gezondheidsredenen.
Gezien de leefomstandigheden in gevangenissen en gesloten centra voor buitenlanders, de onzekerheid die daar heerst, de kwetsbaarheid die het systeem aan gevangenen oplegt en het feit dat deze mensen in gesloten ruimtes opgesloten zitten, is het duidelijk dat het risico op besmetting in deze plaatsen groter is, en dat is precies wat moet worden vermeden.
In de gesloten centra van Vottem, 127bis en Merksplas zijn de gedetineerden in hongerstaking gegaan om hun detentieomstandigheden aan de kaak te stellen en hun vrijlating te eisen: er zijn geen maatregelen genomen om de gedetineerden te beschermen. “Wat heeft het voor zin om ons hier te houden? Als iemand van het personeel met een ziekte komt, als die persoon ons besmet, wat gaan ze dan met ons doen? De spiraal kan ver gaan“, legt Ifa, een gedetineerde in het detentiecentrum van Vottem, uit. Hij stelt ook de detentie aan de kaak: van prikkeldraad als bewaking en het politiegeweld dat hij tijdens zijn arrestatie heeft ondergaan.
Volgens Robin Bronlet, advocaat bij het Progress Advocaten Netwerk, staat de wet niet toe dat iemand in hechtenis wordt gehouden als bekend is dat zijn uitzetting onmogelijk is. Als gevolg daarvan worden momenteel mensen uit landen die hun grenzen voor België hebben gesloten, zoals Turkije en Marokko, illegaal vastgehouden. Voor landen die geen standpunt hebben ingenomen, is uitzetting net zo onverantwoordelijk: sommige staten waarnaar men nog steeds kan uitwijzen hebben volledig kwetsbare gezondheidszorgsystemen. De regering moet de verantwoordelijkheid nemen en al degenen die momenteel in gesloten centra worden vastgehouden, vrijlaten.
Omstandigheden maken het uiteraard noodzakelijk om de opsluitingsvoorwaarden te vermelden. Het is de moeite waard eraan te herinneren dat het bestaan van gesloten centra, en van alle vormen van opsluiting, onduldbaar is. In tijden van coronavirus of niet, is opsluiting schadelijk voor de gezondheid.