Getuigenis van een gedwongen uitzetting: Hoe kon België zo gemeen zijn? of misschien was het een persoonlijke kwaadheid of die van de regering?

STOP ALL DEPORTATIONS

Getuigenis van de illegale en schandalige uitzettingen van 127bis ART HIER:

Kort na zijn gedwongen uitwijzing naar Nigeria, heeft een voormaligegevangene van 127 bis met één van onze activisten willen praten over het misbruik waarvan hij het slachtoffer was en over het geweld dat gepaard gaat met het Belgische systeem van detentie en uitwijzing.

Lees hieronder delen van hun conversatie:

Uitgezette : ” (…) Ik werd naar een geïsoleerde kamer gesleept, naakt uitgekleed in het 127bis repatriëringscentrum in Brussel, België (…),en later naar de luchthaven gebracht in een busje met twee veiligheidsagenten, toen ik weigerde terug te keren naar Nigeria, werd ik uit het busje gesleurd, want ik heb twee keer repatriëring geweigerd.Ik werd gerepatrieerd zonder een cent en zonder iets om te overleven,hoe kon België zo gemeen zijn? Of misschien was het een persoonlijke kwaadheid of die van de regering”. 

Activist : “Blijkbaar werd u door de Nigeriaanse politie gevraagd om voor het ticket te betalen, is dat waar? “

Gedeporteerde : ” Ja, ik werd door de luchtvaartmaatschappij in deschulden gezet om mijn ticket te betalen “

Activist : ” Wanneer hebben ze u op de hoogte gebracht van uw deportatie? Heeft u een bericht gekregen? Heeft u een covid test ondergaan? “

Gedeporteerde : ” (…) geen verwittiging, ik kreeg het bericht dezelfde dagen werd na enkele uren meegenomen, zonder covid test.

Activist: “Nog een vraag: heeft u de mogelijkheid gehad om uw advocaatte bellen toen u hoorde van uw deportatie? ” 

Gedeporteerde: “Ik heb geen advocaat gekregen, zelfs niet toen ik er omvroeg.”

Gedeporteerde: “Ik probeer nog steeds te herstellen van de grootsteschok in mijn leven, leven in een onbekend land uit angst voor mijnleven, zonder dak boven mijn hoofd, want ik heb alles verloren, en ikben teruggestuurd zonder iets, waar moet ik nu beginnen? ” 

STOPDEPORTATIONS

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen, Nieuws van de gesloten centra, Récits de luttes, Strijdverhalen, Témoignages. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.