05/11/2022
Wij worden regelmatig gewaarschuwd voor honger- en soms dorststakingen in de verschillende centra. Sommigen van hen eisen hun vrijlating, omdat ze hun gevangenschap onrechtvaardig vinden. Anderen weigeren te worden uitgezet naar een land waarnaar zij niet willen of kunnen terugkeren. Deze acties zijn voor hen een laatste middel van verzet wanneer er geen andere uitweg is. De directie van de centra noemt deze acties daden van verzet.
We doen hier verslag van de laatste mededeling die we ontvingen.
Een gedetineerde met de Albanese nationaliteit die al 5 maanden in het detentiecentrum van Merksplas wordt vastgehouden, is al meer dan 25 dagen in hongerstaking. Momenteel in isolatie, zijn gezondheid is zeer precair. De afgelopen twee nachten heeft hij besloten om op de grond te slapen om te protesteren tegen de directie van het gesloten centrum, die hem niet toestaat om ‘s ochtends een wandeling met de andere gedetineerden te delen. In het gesprek dat hij enkele dagen geleden met de directeur had, herhaalde hij dat hij liever in zijn cel in België sterft dan naar zijn land te worden gedeporteerd waar hij het risico loopt zijn leven te verliezen.
