Er is een urgentiesituatie, genoemd een humanitaire crisis. Maar de term “urgentie” impliceert dat dat er enkel korte termijn oplossingen worden gevonden, en dat aldus elk project op langere termijn verhinderd wordt en dat zelfs de politieke oorzaak van deze urgentie wordt “vergeten”…
En nochtans zullen meer dan de helft van de vluchtelingen die momenteel in het Maximiliaanpark kamperen, in afwachting van hun asielaanvraag bij de Dienst Vreemdelingenzaken, een negatief antwoord krijgen op hun aanvraag vanwege het CGVS.
Bepaalde nationaliteiten staan momenteel in de top 10 van het CGVS (de Syriërs bijvoorbeeld) maar anderen dreigen teruggestuurd te worden naar hun land (50% van de Irakezen bijvoorbeeld). Zij zullen uitgewezen worden of zullen in de clandestiniteit moeten leven , en “mensen zonder papieren” worden met een bevel om het grondgebied te verlaten in hun pocket. Op 04/09/2015 vernemen we dat enkele Irakezen naar een gesloten centrum werden overgebracht!
Een asielzoeker zal aanvaard worden indien hij “reëel gevaar loopt……” bij zijn terugkeer naar zijn geboorteland! En op voorwaarde dat hij niet via een ander Schengenland is gepasseerd (Dublin3), waar hij onmiddellijk naar zal worden teruggestuurd.
Zo dreigen vele asielzoekers in het Maximiliaanpark opnieuw in een nachtmerrie terecht te komen: uitwijzing, clandestiniteit, opsluiting enz. door de zeer strikte normen die de administraties hanteren (UNHCR, CGVS, Dienst Vreemdelingenzaken…).
Het Europese migratiebeleid verhindert de komst van deze migranten door ze te blokkeren aan de grenzen. Voor wie door de mazen van het net kan glippen, filteren ze hen en maken ze een onderscheid tussen aan de ene kant de “goeden”, de “echte” en aan de andere kant de “slechte”, de “valse” vluchtelingen. En Zonder te melden de vluchtelingen die het etiket “economisch” opgeplakt krijgen (vraag: heeft economie echt niets te maken met politiek?), of die van een “veilig” land komen volgens CGVS en van wie het asielverzoek zal geweigerd worden binnen de 15 dagen.
Parallel met de dringende hulp die burgers bieden, zullen er heel wat andere acties nodig zijn om de uitgeslotenen van ons migratiebeleid te ondersteunen die niet kunnen/willen terugkeren.
Heel wat andere initiatieven/acties zijn absoluut noodzakelijk om dit systeem van uitsluiting (dat niet enkel op migranten van toepassing is trouwens) en grenzen uit te schakelen, systeem eigen aan onze huidige maatschappij.
Vele onderzoekers, antropologen, sociologen enz bevestigen dat de opening van de grenzen voordelig is voor iedereen.
Onze strijd tegen deze beleidsmaatregelen, de strijd van de uitgeslotenen, de strijd van de vluchtelingen, de strijd van de mensen zonder papieren, is gelinkt aande verschafte humanitaire hulp. Als wij deze strijd niet ondersteunen, dreigen wij eeuwen lang aan humanitaire hulp te doen, …..en nog altijd in alle urgentie.
Voor een wereld van migratie!
