Ik ben reeds tien jaar vluchteling in Engeland

Getuigenis van een man die vastgehouden wordt in het gesloten centrum van Merskplas. Hij werd aangehouden op de luchthaven toen hij op doorreis was van Marokko naar Engeland waar hij al 10 jaar erkend vluchteling is.

Getuigenis hier (FR) :

Je suis réfugié en Angleterre depuis 10 ans

Ik ben reeds tien jaar vluchteling in Engeland.

Ik vertrok in Afrika, ik wou terugkeren, ik maakte de doorreis over Zaventem.

Vervolgens vroegen de agenten mijn paspoort. Toen ze dat zagen, zeiden ze: “Dat ben jij niet, dat is niet uw foto.” Ik haalde al mijn documenten boven, mijn bankkaart, mijn Brits rijbewijs, al mijn documenten, met dezelfde naam, dezelfde geboortedatum, en ook een foto op mijn rijbewijs.

Ze namen me mee naar een centrum daar. Ik kreeg een advocaat toegewezen. De advocaat kwam langs en ik legde alles uit. Hij begon alles ingewikkelder te maken.

Ik verblijf al tien jaar in Engeland, sinds 9 september 2000. Vanaf 2002 ben ik erkend vluchteling. En ook al mijn familie is daar: mijn kinderen, mijn vrouw, mijn zussen, mijn kleine broer. We kregen het gezinsherenigingsstatuut.

Ze namen dat in beslag en wilden mij mijn documenten niet meer geven. Eerst zeiden ze dat ik dat niet was. Maar het overkwam ook andere personen met visa, paspoorten, alles in orde om de doorreis te maken. Ze zaten daar met mij voor bijna anderhalve maand.

Nu willen ze me terugsturen naar Afrika maar ik heb in Afrika geen familie. Ze dwingen me er heen te gaan! Ze wilden me naar Marokko terug wijzen, naar Cassablanca! Ja! Ik heb zelfs het ticket! Ze dwongen me, ik zat op het vliegtuig. Ik weigerde. Aan de piloot legde ik de situatie uit. Hij zei me dat ik niet met zijn vliegtuig kon vertrekken. Ze lieten me uitstappen. Mijn bankkaarten… ik weet niet of ze dat verloren hebben, er zat geld in, en mijn arbeidsvergunning.

Ik ben geen Marokkaan! Om iemand naar Marokko te sturen, moet die persoon eerst geïdentificeerd worden. Mij nam men zelfs niet mee naar de Marokkaanse ambassade voor identificatie! Men gaf mij het ticket naar Cassablanca omdat ik mijn ticket bij Royal Air Maroc had gekocht. Men identificeerde me zelfs niet. Men kan iemand zo niet naar Marokko meenemen! Ik heb een reispas van het Verenigd Koninkrijk, ik leef in Engeland, niet in Cassablanca. Ik heb al voor de vierde keer geweigerd.

Hoe kan men iemand repatriëren die in Engeland met een vluchtelingenstatuut leeft? Zelfs de diplomatieke wetten… iemand met documenten van een land die een doorreis langs hier maakt, kan men enkel naar dat land van waar de documenten zijn, terugsturen. Naderhand begrepen ze alles. Ze veranderen hun verhaal: het was de stempel die niet klopte. Dat is was de Belgen uitsteken! Dat hoort niet! Hoe men hier met migratie omgaat, dat hoort niet!

“Nadat je naar Afrika bent vertrokken, kan je naar Engeland gaan”, zeiden ze! Maar geef me dan mijn reisvergunning, mijn paspoort!

Men zei me: “We geven je dat niet want daar hoort een stempel op.” Wat voor stempel? Het is allemaal bedrog!

Anderen werden samen met mij aangehouden. Een vreemde sfeer, met alle documenten in orde zaten ze daar bijna twee maanden met mij.

In mijn geval was het beter om de Belgische autoriteiten hier aan te spreken.

Men spreekt van mensenrechten maar dat klopt niet!

En eerst en vooral lieten ze mij me uitkleden op de luchthaven. Men slaagt de mensen. Men sloeg me daar en ik was naakt! Ik spreek de waarheid! Op de luchthaven slagen ze mensen! Hier leiden veel mensen en zijn velen ziek van binnen! Men slaagt iemand niet om hem op een vliegtuig te doen stappen! Hoe kan men iemand die geboeid is nog slagen? Men bedreigde mij zeer, weet je!

Toen ik naar het vliegtuig vertrok, vroeg ik de piloot om mijn tas met al mijn documenten. Hij dacht zelfs dat ze die wel moesten verbergen daar al mijn bewijsmateriaal daarin zat.

Mijn advocaat schreef me en zei dat hij in beroep ging gaan. Maar ik vertrouw hem niet, ik wil een andere. Want voor ik mijn ticket naar Cassablance kreeg, belde ik hem met alle uitleg. Hij zei toen dat hij later een beroepschrift ging indienen. Hoe kan dat, ‘later’ in beroep gaan? Voor iemand die zeer spoedig naar Marokko gerepatrieerd zal worden??!

Ik heb hoofdpijn en slaap hier niet goed. Ik leid, velen leiden hier. Ik heb last van slapeloosheid. We zitten hier gevangen. Je mag 45 minuten buiten en dan sluiten ze de deuren en krijgen we eten… We zitten hier in een gevangenis!

Er zijn hier veel extreme racisten. Men houdt niet van zwarten, niet iedereen maar toch het merendeel. Het is aangrijpend wat je hier ziet!

Iemand die hier in hongerstaking ging, werd in het cachot gegooid. Hij heeft het recht te hongerstaken maar hij krijgt het cachot. Er zitten 7 personen in het cachot.

Ik weet niet of de media op de hoogte zijn.

Zelfs in Engeland zijn er organisaties die de mensen in de gevangenis komen opzoeken.

Men bedreigde me, men verwondde en duwde mij, … voor ik in de handboeien werd geslagen. En dat alles terwijl ze me naakt lieten… Vraag hen waarom ze dat deden!

Een andere kerel werd geslagen op de luchthaven. Hij mocht zelfs niet naar het ziekenhuis en zit hier nu een maand. Het is niet fatsoenlijk wat agenten uitsteken op Zaventem.

Ik diende klacht in tegen de agenten omdat ze mijn bankkaarten kwijt speelden. Ze moeten me dat terugbetalen. De sociaal assistent zei dat ze woensdag contact zou opnemen met de agenten die me in Zaventem arresteerden.

Het is ook daarom dat ik jullie vraag of jullie ons kunnen helpen!

Want zie je… Reispas, vluchtelingenstatuut, sinds 1951, sinds 2002 krijg ik papieren, waarom hielden ze me nu dan aan?

Hartelijk dank, vriendelijk van jullie!

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.