“Ik wil het optreden van de federale politie op de luchthaven aan de kaak stellen”: Getuigenis na een mislukte uitzettingspoging

Ik kom uit Senegal

 

Maar ik ben getrouwd in Frankrijk en heb een kind in Frankrijk waardoor ik een verblijfsvergunning kan hebben in Frankrijk maar de Dienst Vreemdelingenzaken in België wil me niet terugsturen naar Frankrijk. Ze willen me terugsturen naar Senegal maar ik heb niets meer in Senegal, ik heb geen familie. Mijn echte familie is in Frankrijk, mijn vrouw en mijn zoon. 

 

Twee weken geleden hebben ze me terug naar Senegal wille sturen. Ik ben in contact met mijn ambassade, mijn ambassade bevestigt dat ik geen laissez-passer heb en het ticket dat me terugbrengt is met een escorte van de federale politie, een escorte met federale politieagenten aanwezig op de luchthaven en de politieagenten respecteren vaak de wet niet en hebben de vrije hand om te doen wat ze willen. Ik heb getuigenissen van collega’s die geslagen zijn, ook ik heb dat meegemaakt, ik werd gebrutaliseerd, ik moest een aansteker inslikken!

Het was een traumatisch moment; toen ik de aansteker inslikte, gaven ze me een armklem, ik weet niet hoe ze het noemen, ze probeerden me te stikken, dat was het, door pech viel de aansteker naar beneden, maar het had een drama kunnen worden. 

 

Ik wilde hun praktijken op de luchthaven aanklagen, waar ze alleen een cel hebben met camera’s en ze zijn onder collega’s, ze beschermen elkaar, dus in mijn geval veranderden ze hun verhaal en zeiden dat ik de aansteker van de tafel had gepakt, terwijl er in de cel waar ik was geen tafel was. Het is dus een leugen en ze willen niet de verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat ze me een aansteker hebben gegeven en hem niet hebben teruggenomen, hem zijn vergeten, misschien met opzet, dus dat bevestigt dat ze een professionele fout hebben gemaakt op dat niveau en wat ik aan de kaak wilde stellen is dat ik collega’s heb die werden geslagen telkens als ze zich verzetten tegen het instappen in het vliegtuig. Ze werden geslagen en gebrutaliseerd, en ze kwamen terug met blauwe plekken, gebroken kaken en vele andere dingen die ze als traumatisch hebben ervaren, en dat is op het niveau van de federale politie. 

 

Ik denk dat dit een eenheid is die boven de normale politie staat, ik vind het heel erg, en ik wilde deze mishandelingen aan de kaak stellen, die helaas gevaarlijk zijn voor ons, want iemand die niet naar huis wil, willen ze dwingen en hij zal alles doen om niet terug in het vliegtuig te gaan, wat soms leidt tot de dood en soms tot ongelukken. Het is iets om aan te klagen, om hun praktijken aan te klagen in termen van politietoezicht, deze cellen waar er een maatschappelijk werker is maar ze zijn onder elkaar en wat daar gebeurt blijft daar, het wordt nergens genoteerd om geen zorgen te hebben, dat is het, als het niet aan de kaak wordt gesteld van binnen kan het niet naar buiten circuleren. Het is illegaal om mensen te slaan, laat staan te dwingen. We zijn mensen, we zijn geen dieren, en iedereen heeft zijn redenen om niet terug te gaan naar waar we ze heen willen sturen.