30 oktober 2011: Interview van Issa Salah, Palestijn van 50 jaar, gedetineerd in het gesloten centrum 127bis in Steenokkerzeel sinds 12 september 2011
Luister de interview (ENG) :
[audio:http://gettingthevoiceout.org/wordpress/wp-content/uploads/2012/02/itw-palestinian_01.mp3|titles=itw-palestinian_01]Wat volgt is niet de overschrijving van het interview van Issa Salah: Issa Sallah heeft ons gevraagd zijn volledig verhaal op te schrijven en die door te sturen naar allen.
“Hij heeft 1 ding geleerd en dat is dat je als vluchteling niet welkom bent in Europa en dat ze je gevangen zetten zonder dat je een misdaad begaat en ze je slecht behandelen. Hij raadt iedereen aan en zal dit blijven doen om op Arabische grond te blijven. Hij dacht in Europa te kunnen strijden voor een vrij Palestina, maar ziet nu in dat hij hier niet welkom is. Zijn wens is om terug te keren naar Palestina en zijn familie te herenigen, hij heeft nog broers en zussen van hem in Palestina. Of in België blijven bij zijn zoon.”
Zijn Strijd
1967 : Salah’s familie verliet Palestina toen hij 6 jaar oud was . Zij vestigen zich toen in Beiroet in de Tel Al Za’atar vluchtelingenkamp.
Als gevolg van zijn status van Palestijnse vluchteling in Libanon, geniet hij, net als alle andere Palestijnse vluchtelingen, van een opleiding in UNRWA scholen.
1975-1977 : Het kamp wordt aangevallen door dekata’eb militias libanais . Issa salah is 14 jaar.Hij wordt gerecruteerd om het kamp te beschermen. De PLO beviel hen tenslotte zich terug te trekken naar het Begaa gebied. Hij verblijf daar enige tijd alvorens terug te keren met de PLO naar Beiroet.
In 1982, tengevolge de conflicten in Zuid-Libanon moet hij terug strijden, tijdens deze periode verliest hij veel vrienden en verloor bijna het leven na een raid door Israël. Hetzelfde jaar wordt de PLO uit Libanon verdreven. Issa Salah keert terug naar Syrië en vervolgt zijn studies. Als gevolg van een deal met het Syrische regime wordt hij in de gelegenheid gesteld Tandheelkunde te studeren in Syrië.
In 1983, tengevolge de Syrische breuk met Fatah moet hij drie maanden in de gevangenis zitten vanwege zijn politiek activisme binnen de Fatah . Hij word bedreigd met uitzetting als hij verder aktie voert.
Hij vertrekt naar Cyprus zoals de meeste militanten van de PLO en kiest tenslotte naar Soudan te vertrekken( “Under the agreed evacuation plan most of the PLO fighters will go to Cyprus and then be dispersed to Jordan, Syria, Iraq, Sudan, North and South Yemen, Tunisia and Greece.”) (http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/august/30/newsid_2536000/2536441.stm)
In 1985, Keer hij met Pauline Cutting (MAP) terug naar Libanon. Hij woont in Burj IL Barajnehwaar de palestijnse vluchtelingen in erbarmelijke toestanden leven.
In 1986, keert hij terug naar Soedan na een reis naar Cyprus .Hij werkt in Soedan als tandheelkunde .
In 1988, komt hij terug naar Libanon waar hij ontdekt dat de ‘Fatah al Intifada’, een militantengroep gesteund door de Syrische regering zijn vader had vermoord omwille van zijn steun aan de PLO.
Hij werkt er bij Bar Elias Red Crescent ziekenhuis in Bika ‘. Hij trouwt en kreeg kinderen.
In april 2009 terwijl hij in zijn praktijk was, werd hij beschoten. Zijn patiënt heeft de schoten in de rug gekregen en is nu gehandicapt. De daders van deze aanval waren door Libanese autoriteiten bekend, maar ze weigerden het incident te registreren. Salah zegt dat de aanval politiek gemotiveerd was.
Hij werkte ook met Fatah en de PLO in Libanon, waar hij verantwoordelijk was voor onderzoek naar corruptie binnen de groepen. Hij zegt dat zijn baas werd vermoord (Dr Kamal Mithat). Hij was in het bezit van artikelen over de corruptie binnen Fatah.
In juni 2009 valt de Fatah zijn huis aan. Libanese inlichtingendiensten hebben hem aangeraden om Libanon te verlaten, omdat ze niet in staat zijn zijn veiligheid te garanderen.
Zijn migraties
Op 11 oktober 2009 verlaat hij Libanon na er 44 jaar te wonen zonder rechten en laat vrouw,zoon en dochter achter en hoopt hen later te laten overkomen. Hij is op zoek naar een democratisch land waar mensenrechten zijn om zijn strijd als activist verder te kunnen zetten en waar hij erkent wordt als volwaardig burger en volledige rechten heeft.
Issa Salah heeft als doel om in Kopenhagen te geraken. Ze vertrekken vanuit Libanon, via Turkije en komen in Boedapest terecht in Hongarije .
In november 2009, wordt hij opgepakt in Hongarije en gearresteerd. In totaal heeft hij 230 dagen gevangen gezeten in verschillende gevangenissen. Zijn vingerprinten werden 17 keren genomen en hij onderging er verschillende zware ondervragingen over zijn politieke aktiviteiten
Op 21 april 2010 wordt hij overgeplaatst in en open centrum om hem de mogelijkheid te geven asiel te vragen. Hij wil geen asiel vragen in Hongarije na zo’n slechte behandeling.
Hij bekomt een Egyptisch paspoort en reist naar Syrie.
In Juni 2010 komt hij in Syrie aan. Hij zoekt medische hulp in Syrie, maar kan daar niet lang blijven en hoort dat zijn zoon in Belgie terecht gekomen is in januari 2010. Hij besluit in Syrie zijn Palestijns paspoort te laten vernieuwen. Uiteindelijk in december 2010 heeft hij zijn nieuw paspoort en een bewijs dat hij 3 maanden Hongarije heeft verlaten en in Syrie is verbleven.
In januari 2011 vertrekt hij vanuit Syrie, dit keer met de auto en op 25 januari komt hij aan in Istanbul ( Turkije) en gaat hij mee met een vrachtwagen naar Belgie, waar hij op 2 february 2011 aankomt.
Op 3 februari 2011 vraagt hij asiel aan in Belgie in Brussel bij dienst vreemdelingenzaken. Hij wordt naar het open centrum gestuurd in Gembloux Na 4 maanden wordt hij naar een ander open centrum gestuurd, dit keer in Herbaymont. Hier hoort hij dat zijn asielaanvraag afgekeurd is. Zijn advocate start een asielaanvraag 9 ter op basis van medische redenen, maar ook deze wordt afgekeurd.
Op 12 september 2011 wordt Issa Salah opgeroepen om naar dienst vreemdelingenzaken te gaan in Brussel voor een interview. Daar wordt hij gearresteerd en rechtstreeks naar gesloten centrum in Steenokkerzeel gebracht. Bij aankomst zeggen ze hem dat ze hem zullen terugsturen naar Hongarije wegens Dublin procedure.
Issa is helemaal in paniek. Hij wil absoluut niet terug naar Hongarije wegens verschrikkelijke ervaring en slechte behandeling die hij daar ondergaan heeft. Advocaat brereikt een opschorsing van de uitzetting naar Hongarije
Wel moet hij een document ondertekenen dat hij in geen enkel land nog asiel zal aanvragen. Issa Salah ondertekent document ( zonder dat zijn advocaat hiervan op de hoogte is) en vraagt een vrijwillige terugkeer naar Palestina.
Op 19 oktober 2011 wordt hij op de hoogte gebracht dat zijn terugkeer naar Palestina geweigerd is. De Israelische ambassade wil hem geen groene kaart geven om naar Palestinia te gaan.
Aangezien zijn terugkeer naar Palestina geweigerd wordt, dreigt men hem terug te keren naar Syrie, vanwaar hij vertrokken is. Issa Salah durft niet terug te keren naar Syrie wegens zijn activistenleven en betrokkenheid bij PLO. Uit schrik teruggestuurd te worden naar Syrie ondertekent hij een nieuwe vrijwillige terugkeer deze maal naar Libanon ( alhoewel dat door Libanon ook geweigerd zal worden, denkt hij)
In het gesloten centrum heeft hij het heel moeilijk: slechte voeding, koud, een WC voor 30 personen. Hierbij heeft hij zware gezondheidsproblemen met verschillende ziekteverschijnselen. Hij heeft een reeks afspraken in november en december en er is sprake van een nood aan chirurgische ingreep.
Zijn advocaat introduceert een nieuwe regularisatie aanvraag voor medische reden en probeert Issa te overtuigen om het statuut van staatsloze aan te vragen, aangezien de staat Palestina niet erkend wordt. Maar Issa wil dit niet, want hij wilt vrij kunnen bewegen en kunnen teruggaan naar Palestina om zijn familie daar te verenigen.
Op 25 november 2011 zal hij naar de Libanese ambassade gebracht worden om een laissez passez te vragen om hem naar Libanon te kunnen uitzetten
Wordt vervolgd…….