12/03/2021 Repressie in Merksplas
Twee blokken van het centrum zijn nu bezet, en de gedetineerden zijn niet langer met twee, maar met drie per kamer, nog steeds zonder maskers. Zij vertellen ons dat het voedsel slecht en onvoldoende is, dat de medische zorg bijna onbestaande is. Bovendien zorgt de promiscuïteit voor interne spanningen.
Zij worden hoofdzakelijk “dubbel veroordeeld” in Merksplas, opgesloten met het oog op hun deportatie naar een land dat zij niet altijd kennen, nadat zij een gevangenisstraf hebben uitgezeten. Dubble straf hier
“Ze behandelen ons als honden”
“Ik heb betaald, ik heb mijn tijd gedaan, ik heb betaald”
Een persoon die op 7-jarige leeftijd in België aankwam, vertelt ons:
“Ik betaalde mijn schuld aan de maatschappij, aan gerechtigheid. En opeens krijg ik te horen dat ik terug moet naar een land dat ik niet ken. Het is moeilijk voor mij om te slikken.
“Ik ben kapot van de stress”.
“De chefs (=de bewakers) provoceren ons, zijn agressief”.
“MIJN LEVEN IS HIER. Ik ga hier kapot”.
Een gedetineerde getuigt na een onderhoud met een officier van de vreemdelingendienst:
“Hij martelde me, hij zei dat ik moest kiezen tussen 2 verschillende landen in Afrika.”
“Sinds die dag heb ik niet geslapen.”
“Hij zei dat als ik hier zou blijven,ze me een jaar zouden vasthouden.”
“Hij heeft me goed gemarteld.” “men heeft me gezegd dat ze me 5 dagen geven om erover na te denken, maar ik heb al gezegd wat ik denk:
“Ten eerste, het is mijn land niet, als ik daarheen ga, steken ze me in de gevangenis. Ze gaan me martelen, het is zelfmoord voor mij”.
“Sinds woensdag eet ik niet meer, neem ik mijn medicijnen niet meer. Ze zeiden me dat als je niet eet, je in de isoleercel blijft. Maar wat voor verschil maakt dit uit? Ik ben moe, moe. De wet in België is vreemd. Ik leef als iemand die een misdaad heeft begaan.”
“De cel is walgelijk, het bed met het toilet…”
Wanneer zij naar de raadkamer moeten voor een verzoek om vrijlating,worden sommigen niet gewaarschuwd en niet gebracht, anderen worden de dag tevoren in de isoleercel geplaatst en dan geboeid naar de rechtbank gebracht:
“GEEN RECHTEN hier ZE WILLEN ONS KAPOT MAKEN”
Grote hongerstakingsbeweging sinds 03/03/2021 : Oproep hier
11 mensen van een vleugel in Merksplas vleugel zijn een hongerstaking gestart om hun vrijlating te eisen. Ze zijn niet uitwijsbaar en sommige zitten al meer dan een jaar gesloten (sommige al 15 maanden). Naarmate de beweging zich uitbreidt naar de andere vleugels, wordt repressie gebruikt: een tiental mensen wordt in de gevangenis gezet. Voor zover wij weten, zijn twee van hen daar nog steeds en is één persoon overgebracht naar de beveiligde vleugel van Vottem. Ze eisen hun vrijheid op. Getuigenissen hier:
Activisten gingen hun solidariteit betuigen voor het centrum. zie artikel op indymedia hier
“Ik weet niet wat ik moet doen… om vrijheid te vinden”
“Zo is het leven, soms gebeuren er dingen, die je moet weerstaan. Je moet je verzetten. We hopen dat er daarna gelukkige momenten komen.”
TEGEN GESLOTEN CENTRA
SOLIDARITEIT
