Op 29 juli waarschuwt een man die vastzit in het gesloten centrum van Merksplas (Antwerpen) ons: de gedetineerden hebben last van jeuk door beten.
- “We krabben ons overal. Doe iets, alstublieft.”
De besmetting is begonnen in één van de blokken van het centrum (blok 3). Eén van de gedetineerden vertelt ons vandaag dat een medegevangene uit dat blok net is overgebracht naar een ander centrum, bedekt met beten.
- “We hebben bedwantsen gevonden in twee kamers, die zijn afgesloten, maar de andere niet.”
- “Ik heb me drie dagen lang gekrabd.”
- “Er is niets te eten, er is geen medische dienst, er zijn mensen die ziek zijn, er zijn mensen die lijden.”
- “Het is hier een puinhoop.”
Bijna een jaar geleden meldden de mensen die opgesloten zitten in de centra van Merkplas, maar ook in Brugge en Steenokkerzeel (127bis) ons al een soortgelijke gezondheidssituatie1. Ze zeiden: “Het wordt onleefbaar”, en wezen op de passiviteit van het personeel ten aanzien van dit ernstige probleem.
Naar aanleiding daarvan hebben verschillende gedetineerden in 127bis afgelopen september een protestactie gevoerd om hun eisen te laten horen2:
- “Ze moeten dit centrum sluiten. Of ze moeten het slopen, maar ja, dat is enkel in onze dromen. Er is op zijn minst een renovatie en een ontsmetting nodig. […] Het wordt echt dringend. Dit is geen leven, het tast ons zowel mentaal als fysiek aan.”
Ongeveer vijftien mensen besloten een nacht in de regen door te brengen om te protesteren tegen de onaanvaardbare omstandigheden.
Het gesloten centrum van Merksplas (in gebruik sinds 1994) is een van de zes gesloten centra op het Belgische grondgebied. Onlangs heeft de regering 5 miljoen euro geïnvesteerd om renovatiewerkzaamheden uit te voeren in één van de blokken om de opvangcapaciteit met 40 plaatsen uit te breiden3. Deze werkzaamheden zijn net afgerond. In totaal kan het gesloten centrum van Merksplas nu tot 180 mensen opsluiten.
Ter gelegenheid van de inhuldiging van dit gerenoveerde blok vernamen we uit een artikel in het Vlaamse medium HLN4 dat er een cynische simulatieoefening had plaatsgevonden waarbij een persoon zonder papieren die zich verzette, werd mishandeld in aanwezigheid van de minister van Asiel en Migratie, Anneleen Van Bossuyt. Na afloop van de oefening verklaarde zij op weerzinwekkende wijze dat het “niet zo eenvoudig is om mensen zonder papieren in een vliegtuig te zetten”. Geen woord natuurlijk over de moeilijkheden van het leven in een gesloten centrum voor mensen die daar door de Belgische staat worden vastgehouden, noch over het geweld bij uitzettingen, noch over de huidige sanitaire omstandigheden.
Terwijl de regering miljoenen euro’s investeert in de versterking van het opsluitings- en uitzettingssysteem, moeten de opgesloten mensen zien te overleven in kamers die besmet zijn met bedwantsen. Deze erbarmelijke levensomstandigheden geven een idee van de mate van ontmenselijking van het grensbeheersbeleid.
Vrijheid voor alle opgesloten mensen!
