Sinds de dood van Mahmoud, gisteren in het gesloten centrum 127bis (te Zaventem), werden vijf van zijn kameraden in isolatie geplaatst om vervolgens onder dwang overgebracht te worden naar drie verschillende centra: twee in Brugge, twee in Vottem (Luik) en één in Caricole (ook te Zaventem). Hun telefoons werden in beslag genomen en ze mogen met niemand contact opnemen. Het centrum doet niets om hen in vrede te laten rouwen, integendeel.
Het is een poging van het centrum en de Dienst Vreemdelingenzaken om het verzet van binnenuit te ontmoedigen en gedetineerden het zwijgen op te leggen.
De vijf overgebrachte personen waren degenen met wie Mahmoud het nauwst verbonden was en die de meeste banden hadden met de Palestijnse gemeenschap buiten het centrum.
Mahmouds kameraden waren in rouw en waren samen een hongerstaking begonnen. Een gedetineerde vertelde ons gisteren dat ongeveer 80% van de gedetineerden van 127bis in hongerstaking waren.
Diezelfde middag werden ze in de isoleercel geplaatst en overgebracht, ver weg van hun kameraden.
‘s Avonds verzamelde een kleine groep mensen zich voor het centrum om hun solidariteit met de gedetineerden te betuigen. Er werden woorden van steun en woede geuit. Naar aanleiding van de verzameling, organiseerde het personeel van het centrum een controle in alle kamers, waardoor de sfeer van onderdrukking nog werd versterkt.
De dood van Mahmoud is een onbeschrijfelijke tragedie en de Belgische staat heeft bloed aan zijn handen.
Schaam jullie!
Het verzet organiseert zich, het volk vergeet niet.
Laten we niet vergeten dat mensen in deze dodelijke centra nog opgesloten zitten, sommigen al maanden, anderen al meerdere jaren.
Of je nu van Palestina afkomstig bent of van elders, we denken aan jullie.
Niemand is illegaal, jullie zijn niet illegaal.
Weg met de gesloten centra en hun wereld.
Vrijheid voor iedereen.
