“In de centra zijn we allemaal wanhopig. Er is geen enkele hoop voor ons.”
“Ik kwam van ver, via Melilla, en heb asiel aangevraagd. Deze lange weg gedurende 2 jaar, ik ga niet terug.”
“Ik zal terugkomen, ik ken de weg nu, maar ik keer niet alleen terug. Ik zal terugkomen met vrienden en wapens.”
“Het zijn niet wij die hulp nodig hebben. Het zijn jullie die hulp nodig hebben om opnieuw menselijk te worden. Jullie zijn er zeer slecht aan toe.”
“Veel Guineanen zijn verdreven zonder pardon.”
“Ik geloof dat België het ergste van alles is, ik had niet moeten kiezen voor België.”
“België vernietigt ons fysiek en psychologisch”.
Een man werd naar 3 verschillende ambassades gebracht. De administratie probeerde om een laissez-passer voor zijn uitzetting te bekomen. Zonder succes. Geen enkel land wilde hem erkennen. Hij weet niet wat er hem nu wacht…
Micheline onderging verscheidene pogingen tot gedwongen uitzetting waarvan één zeer gemediatiseerd:
http://www.gettingthevoiceout.org/vol-SN-Airlines-du-15022014-vers-Kinshasa/
Ze werd geregistreerd voor de collectieve vlucht naar Kinshasa op 19/02/2014, maar miste de vlucht omdat ze te ziek was. Ze werd uiteindelijk gedeporteerd op 24/02. Op 05/03 heeft ze nog steeds niets laten weten aan haar moeder, die hier in België woont, en ook niet aan haar vrienden in Kinshasa. Ze vertelde het CGVS dat ze in gevaar was in Congo, maar haar woorden werden in twijfel getrokken. Op dit moment zou ze zich in een cel van de geheime diensten bevinden, en
niemand slaagt erin nieuws van haar te hebben. Verschillende NGO’s werden gewaarschuwd, maar niemand doet iets (of durft iets te doen?).
D. werd verdreven via een collectieve vlucht naar Kinshasa op 19/02/2014:
http://www.gettingthevoiceout.org/le-bruit-des-bottes-expulsion-assassine-collective-vers-kinshasa-ce-19022014/
Ze waren met 38 in de militaire vlucht. Velen kwamen uit andere Europese landen (onbevestigde Frontex-vlucht). Bij zijn aankomst in Kinshasa werd hij een paar uren vastgehouden op de luchthaven, dan vrijgelaten na betaling van een hoge borgsom door zijn vader. Maar na 3 dagen arresteerde de politie hem bij zijn thuis. Ze beweerden dat hij een “strijder” was. Hij bracht dan weer 5 dagen door in de cel van de geheime dienst, voordat hij op borgtocht werd vrijgelaten. Hij is nu zeer bang en verbergt zich. Hij heeft slechts heel weinig nieuws van zijn vrienden. Velen zijn verdwenen, anderen zijn op de vlucht in buurlanden. Zijn vrouw is Belgisch, woont in Brussel en moet binnenkort bevallen. Ze vraagt hulp om de vader van haar kind terug te vinden.
Rose werd uiteindelijk na verschillende gewelddadige pogingen naar Kameroen uitgezet op 27/02. Ze had 9 maanden in een gesloten centrum doorgebracht. In het vliegtuig was ze vergezeld van 3 politie mensen, 2 naast haar en één voor haar. Zij hielden haar op haar zetel en waren zeer gewelddadig. De passagiers hebben zich gerebelleerd en wouden dat ze uit het vliegtuig gezet werd. De politie mensen zijn met de commandant lange tijd gaan praten. Tenslotte is de commandant komen praten met de passagiers en het vliegtuig is vertrokken. Aangekomen in Daoundé werd zij uren ondervraagd door de politie. Tenslotte werd ze vriigelaten. Een passagier van de vlucht wachtte op haar en heeft haar meegenomen naar Yaoundé. Voor het ogenblik is zij opgevangen door diezelfde passagier , maar weet niet wat doen. Voordat ze uit Kameroen 5 jaren geleden vluchtte, had ze haar kinderen voor hun veiligheid naar haar gezin in Nigeria gestuurd. Ze is vruchteloos op zoek naar nieuws van hen. Ze is wanhopig.
Tijdens een van de uitzettingspogingen, kantten de passagiers zich reeds tegen de uitzetting die daardoor mislukte: http://www.gettingthevoiceout.org/expulsion-avortee-grace-aux-passagers-dun-vol-sn-airlines-et-de-son-commandant/
