Nieuws uit gesloten centra – augustus/september 2024
Terugblik op de zelfmoordpoging (127bis)
[TW Zelfverminking]
Op 11 augustus meldden verschillende gedetineerden een zelfmoordpoging in het gesloten centrum 127bis. De man in kwestie zou zijn polsen hebben doorgesneden in de toiletten.
“Er lag overal bloed op de gang, het was verschrikkelijk.“
Alle gevangenen gaven aan dat ze erg getraumatiseerd waren door de zelfmoordpoging en dat ze de gebeurtenis moeilijk achter zich konden laten.
We konden echter geen contact opnemen met de man in kwestie, die blijkbaar al 2 dagen opgesloten zat. Later werd ons door een andere vereniging gezegd dat de man na een verblijf in het ziekenhuis werd overgebracht naar het detentiecentrum Merksplas, en dat hij sindsdien aan de Nederlandse grens werd ‘afgezet’, onder omstandigheden die voor ons nog onbekend zijn.
———————————————
Gespannen klimaat (127bis)
De voorvermelde zelfmoordpoging in 127bis vond plaats in een context van verhoogde spanningen en omnipresent geweld, die tot vandaag nog voortduurt.
De fysieke omstandigheden in de gevangenis worden steeds slechter. Sinds enkele maanden worden verschillende vleugels van het centrum geteisterd door bedwantsen*. Personeelsleden zijn in staking gegaan vanwege de aanwezigheid van bedwantsen in hun gebouwen. Het zijn uiteraard de gedetineerden die de gevolgen dragen van deze staking: douchetijden zijn beperkt en ze mogen geen bezoek meer ontvangen. Maar zij zijn ook de eersten die leiden onder de bedwantsenplaag en het slechte beheer ervan door de hiërarchie van het centrum.
Vorige maand klaagden verschillende mensen over de hygiënische omstandigheden: vieze geuren, vuil, enz. De gevangenen vertellen ons:
- “Onze leefomstandigheden zijn ondraaglijk.”
- “Naast het feit dat we van onze vrijheid beroofd zijn, willen we deze plaats niet ziek verlaten.”
———————————————
Geweld en een klimaat van terreur (Brugge)
Er wordt ons regelmatig getuigd over mishandelingen van bewakers, die een klimaat van terreur verspreiden: de minste gebeurtenis wordt een excuus voor hun aggressie, die bijna dagelijks voorkomt.
Gevangenen hebben het gevoel dat ze geen rechten hebben.
In het gesloten centrum van Brugge werd een gevangene zonder reden geslagen door een bewaker. Gedetineerden vertellen ons:
- “Over het algemeen zijn verschillende bewakers gewelddadig en slaan ze. Veel bewakers maken misbruik van hun macht. We riskeren ons leven hier. Het is hier niet veilig.
De gevangenen vroegen of ze met het bestuur konden spreken, maar kregen als antwoord dat deze niet aanwezig was. Een verantwoordelijke van de beveiliging zei dat ze een verslag moesten uitbrengen. Tot op heden weten we niet wat de uitkomst zal zijn.
———————————————
Protesten tegen de invasie van bedwantsen (127bis)
Twee weken geleden namen gevangenen van 127bis deel aan protesten tegen de invasie van bedwantsen. Ze brachten uiteindelijk de nacht buiten door en klaagden de slechte hygiënische omstandigheden* aan. Eén van hen, die beschouwd wordt als “leider” van de verzetsbewegingen, werd in elkaar geslagen en naar het ziekenhuis gebracht. Toen hij terugkeerde naar het centrum werd hij in isolatie geplaatst.
———————————————
Langdurige opsluitingen
Verschillende mensen worden voor lange periodes vastgehouden (tot 18 maanden). De zogenaamde administratieve detentie wordt gekenmerkt door zijn onbekende duur, die van maand tot maand wordt verlengd, voornamelijk omdat de Dienst Vreemdelingenzaken in beroep gaat tegen vrijlatingsbeslissingen van de rechtbank. De gedetineerden zijn dus onderworpen aan beslissingen van de Dienst Vreemdelingenzaken, voor hun vrijlating (meestal met een bevel om het land te verlaten), of voor gedwongen deportaties.
In verband met de onbekende en willekeurige duur van detenties, vertellen gedetineerden ons voortdurend over hun leed.Een man hoorde dat zijn opsluiting verlengd was, en vertelde ons:
-
“Het is ondraaglijk. Ik kan dit niet aanvaarden. Het doet allemaal pijn. De spanningen gaan hier stijgen. De DVZ gaat te ver. Het is racisme. Ze gaan zeggen dat ik gek ben, dat zeggen ze over iedereen die klaagt.”
Een medegevangene in een vergelijkbare situatie vertelt het ons ook:
- “Het is een totaal gebrek aan respect omdat we ‘illegalen’ zijn. Het moet veranderen. Ik accepteer dit systeem niet. De 2-persoonskamers zijn gesloten en we slapen allemaal in de 4-persoonskamers. Ze laten ons opzettelijk lijden. Dan worden we boos en gaan we naar de cellen. Dat is hun strategie.”
———————————————
Mishandeling tijdens een uitzettingspoging
Eind augustus onderging een vrouw een poging tot uitzetting. Hoewel ze in haar land van herkomst had geleden onder martelingen en andere vormen van geweld, weigerde België haar fundamenteel recht op asiel te erkennen. Tegen deze negatieve beslissing is beroep aangetekend.
We hebben vernomen dat de vrouw tijdens de uitzettingspoging compleet werd uitgekleed, voordat een verantwoordelijke een einde maakte aan de uitzettingspoging. Vervolgens werd ze teruggebracht naar een gesloten centrum.
———————————————
Nog steeds geen informatie over de dode in Brugge
Tien dagen geleden alarmeerden gevangenen ons over een sterfgeval in het gesloten centrum van Brugge. De man, een Georgiër, was een week voor zijn dood in het centrum aangekomen. Hij leed aan diabetes en kreeg geen adequate behandeling. Officieel stierf hij aan een hartaanval.
De Georgische ambassade liet ons weten dat de hele familie van de overledene in Georgië is. We weten nog steeds niet of de familie werd gecontacteerd en geïnformeerd over zijn overlijden. Onze gedachten gaan naar hun uit.
We vernemen dat er een onderzoek loopt door het Openbaar Ministerie en dat er een onderzoeksrechter is aangesteld.
Ce contenu a été publié dans
Nieuws van de gesloten centra,
Strijdverhalen. Vous pouvez le mettre en favoris avec
ce permalien.
