Door de aktie van 20/10/2012 voor het gesloten centrum van Brugge http://bxl.indymedia.org/articles/5474, http://bxl.indymedia.org/articles/5464, hebben we tientallen oproepen gekregen van de gevangenen. We hebben de gelegenheid gehad de stemmen te laten horen van die mensen die in dit gesloten centrum vastgehouden en gecontroleerd worden door de overheid, en meer bepaald door de Vreemdelingendienst http://www.openaccessnow.eu/news/2012/access-to-detention-migrants-camps-a-lack-of-transparency
Alle gedetineerden bedanken de actievoerders voor de solidariteitsactie.
Er zijn meer dan honderd mensen opgesloten in Brugge omdat ze zonder papieren zijn of omdat ze asiel aangevraagd hebben. Ze zijn verdeeld in groepen van 20. Elke groep wordt voortdurend begeleid door bewakers voor al hun verplaatsingen in het centrum. De groepen hebben onderling geen contact. Sommige groepen hebben besloten niet te eten en weigeren hun dagelijkse wandeling op de binnenkoer uit solidariteit. Anderen besloten wel om naar buiten te gaan om met de aktievoerders te kunnen spreken. De vrouwengroep mocht niet naar buiten van de directie.
Wat we het meest gehoord hebben:
De solidariteit onder de gevangenen en met de aktievoerders. De angst voor sancties, voor gewelddadige uitzettingen, de verontwaardiging omdat zwangere vrouwen opgesloten zijn, de aanwezigheid van zeer zieke mensen die zonder zorgen blijven, de onmenselijke situaties…
Allen verzetten zich tegen hun opsluiting en de inhumane situatie in het centrum:
-Geen medische zorgen, de moeilijkheid om een dokters of medisch personeel te zien. Een groep zegt ons dat ze ziek zijn en geen dokter zien. Ze vragen zich af waarom ze ziek zijn.
-De vrouwen zijn opstandig. De zwangere vrouwen ontberen medisch toezicht, krijgen geen aangepast eten, nooit fruit en zelden groenten. Veel vrouwen huilen vaak.Sommigen zijn gescheiden van hun man die ergens anders opgesloten zit.
-Veel Koerden en Armeniërs. Ze verblijven soms jaren in ons land, spreken perfekt Nederlands en riskeren hun leven als ze naar hun land uitgezet worden.
-Sommigen klagen de maandenlange opsluiting zonder reden aan, behalve een “laissez-passez”, iets wat hun ambassade weigert te geven (en ook zal blijven weigeren) om hen te kunnen uitzetten.
-Velen zijn enorm angstig en vragen ons om niet te zeggen dat ze gebeld hebben. Ze vragen dat we niet terugbellen, omdat dat zware gevolgen kan hebben: geweld, isolatie en zelfs een onmiddellijke en onverwachte deportatie, zelfs zonder de nodige laissez-passez en soms naar een land die niet hun land van herkomst is.
– Sommigen zeggen dat er maar twee oplossingen zijn: zelfmoord of ontsnapping.
Sommigen spreken van zeer erge feiten die verleden week gebeurd zijn, maar durven het niet vertellen: we hebben via andere bronnen vernomen dat er op 14 oktober zware rellen zijn geweest in het gesloten centrum: brandstichting, een zaal volledig kapot geslagen. Tenminste 4 gedetineerden werden overplaatst naar het gesloten centrum van Merksplas en er in een isolatiecel gezet. Ze zijn net uit hun isolatiecel na 7 dagen.
Mainstream media: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20121016_00337169
We hebben ook vreemde oproepen gekregen: Wie zijn wij, waar zitten wij, zijn er nog andere acties voorzien en zelfs vraag naar hulp voor een ontsnapping.
