18/08/2018 Sinds de opening heeft het gesloten centrum Caricole verschillende kamers (die anderen “familie cellen » noemen). Deze kamers hebben een iets apart slaapgedeelte voor de kinderen. Deze ruimten zijn door middel van gesloten deuren van de rest van de ruimten gescheiden en van een klein kijkvenster voorzien. Het opsluiten van gezinnen met kinderen komt daar helaas al geruime tijd veel voor, maar de autoriteiten hadden zich ertoe verbonden alleen detenties van zeer korte duur in overweging te nemen. Er wordt gezegd dat deze aanhoudingen beperkt zijn tot 24 of 48 uur, in afwachting van een reeds geplande uitwijzingsvlucht. Eerder is ons echter gemeld dat de duur van sommige van deze retenties niettemin meer dan 48 uur zou kunnen bedragen.
De opsluiting van gezinnen met kinderen, die hun psychologische integriteit ondermijnt en hen soms ernstig traumatiseert, ontwikkelt zich, zoals ons bevestigd is op 17 augustus 2018 door de nieuwe getuigenissen van twee mensen die al enige tijd in het Caricole worden vastgehouden…:
“Sinds ik in het Caricole ben, heb ik veel kinderen met hun moeders zien aankomen, wat me walgt, waaronder een vrouw vandaag met een kind dat leert lopen. Meestal overnachten ze een of twee nachten en worden dan naar elders gestuurd. Ik zag een Palestijnse vrouw, een Georgische grootmoeder, twee Afrikaanse vrouwen, …”.
En nog een getuigenis:
“Vorige weken heb ik gezien:
– een bejaarde vrouw, Russisch denk ik, met haar dochtertje van vijf. Ze verbleven zaterdag en zondag en vertrokken afgelopen maandag.
– een Marokkaanse vrouw met haar 11-jarige zoon die 24 uur (ongeveer 10 dagen geleden) hier verbleef en naar Marokko werd gedeporteerd.
En deze week:
– een vrouw uit Oost-Europa of Rusland, in de jaren dertig met haar 2 of 3-jarige dochter. Ze brachten hier vier uur door en werden daarna weggevoerd.
– een vrouw uit het Midden-Oosten, met haar dochtertje van 14-15 jaar verbleven hier 24 uren.
– een Afrikaanse vrouw in de jaren dertig, met haar vijfjarige dochter. Ze waren hier gisteravond en zijn dan vertrokken. ”
Deze praktijk zal misschien op een dag, na een nieuwe drama of schokrapport, “vervaging van de norm” genoemd worden. Het heeft er niets mee te maken, het is gewoon de wil van onze regering om mannen, vrouwen en kinderen uit te zetten tegen elke (menselijke) prijs. Een afwijzing van alle ethiek, een ontmenselijking, een kafkajaanse universum voor slachtoffers met het enige doel trots mooie cijfers te geven aan de meest reactionaire en domste kiezers. Een rookgordijn voor de regering Michel en zijn luitenant Francken.
In de nieuwe familiale detentievoorzieningen van het gesloten centrum 127bis ligt het verschil in de duur van de detentie, die lang, waarschijnlijk extra lang, kan worden. Deze “speciaal ontworpen” ruimtes zullen het mogelijk maken om de wet te omzeilen, waarbij de vorm voorrang heeft op de inhoud, geest van de wet die erop gericht is alle kinderen te beschermen die in vergetelheid raken. Dit is wat degenen die ons regeren doen.
Geen enkele administratieve detentie in gesloten centra zal ooit legitiem zijn. Droevig België.
NEEN AAN DE GESLOTEN CENTRA