Op 28/01/2014 om 7u30 ‘s ochtends was er een inval door een indrukwekkend aantal politie-agenten met honden in de 3 operationele vleugels van het kamp (in de vierde vleugel vinden werken plaats na de ontsnappingen van 2 maanden geleden).
De gevangenen werden één voor één meegenomen en verzameld, nadat ze volledig werden gefouilleerd. Alle vertrekken werden grondig nagekeken: de plafonds, de cellen, de vuilbakken… Deze inval vond vermoedelijk plaats na de ontdekking van een zaag.
Leven in het centrum is verschrikkelijk: zeer weinig contact met de buitenwereld, geen TV. De gevangenen weten niet wat er gebeurt in de wereld, behalve wanneer ze erin slagen om aan een krant te geraken. Ze zijn erg geïsoleerd. De meerderheid is zeer bang, vooral de eerste dagen “is er een enorme angst in hun ogen te lezen“. Anderen zijn erg depressief, sommigen trachten een einde te makenaan hun leven.
Een van de gevangen vergelijkt deze kampen met “die van tijdens uw laatste oorlog”: “geen uitroeiing, maar wat als ze dat konden??”
“Zonder wetten of rechten, gewoon omwille van de herkomst.”
“Geen rechten, zelfs niet om zich te verdedigen.”
“En dit migratiebeleid is een echt opbod. Veel mensen verdienen er enorm veel geld mee, hier en in het land van herkomst.”
De jacht op“illegalen“, degene waarvan de administratieve situatie niet volledig overeenkomt met de wet, vergroot van dag tot dag: men zie breder, breder en nog breder.Er xorden razzia’s uitgevoerd op alle verdiepingen. Zij moeten cijfers maken.
Dezelfdegevangenevertelt ons dat er mensen in het centrum zijn die al tien of vijftien jaar in België wonen. Een meneer met een lange witte baard was al 22 jaar in België. Anderen hebben vrouw en kinderen. Een familie met 2 kinderen komt 2 tot 3 keer per week op bezoek voor hun echtgenoot en vader uit Luik.
Hij heeft het ook over een Congolees die gearresteerd werd omdat hij geen papieren bij had, maar in orde was. Hij werd na 5 dagen vrijgelaten na tussenkomst van een advocaat.
Hij spreekt nog over twee Roemeense neven, opgesloten in het centrum : een van hen werd gedeporteerd en was 3 dagen later terug in het centrum om zijn neef te bezoeken!!
“En Europeanen worden nu ook opgesloten: Een Italiaan werd gedeporteerd naar Italië na enkele maanden detentie!”
Wanneer het einde van de tunnel een doodlopende admlinistratief weg wordt, is Vreemdelingendienst creatief. Of niet.
Voor de gevangenen nogmaals onbekendheid,permanente onveiligheid. En angst.
Velen “verrotten” maandenlang in het centrum,zegt onze man, omdat hun ambassade weigert een laissez-passer af te leveren. Hij heeft het ook over een enorme zwendel van vreemdelingenzaken om de laissez-passer te bekomen.
Voor een Congolees die al 7 jaar in België woont, weigerde de ambassade een laissez-passer af te leveren, maar Dienst Vreemdelingenzaken heeft van de Congolese regering in Kinshasa een vrijgeleide voor zijn uitzetting gekregen.
“Er waren vele Chinezen, maar de meerderheid werd uitgezet zonder enige uitleg te kunnen geven, zonder advocaat, zonder iets te kunnen vragen.”
“Vele anderen komen via Italië waar ze tijdelijke papieren ontvingen, en worden naar daar teruggestuurd: “Wat lost dat op? Ze komen toch terug.”
“En soms erger: ze worden naar hun herkomstland teruggestuurd in plaats van Italie: zodat ze veel moeilijker kunnen terugkomen!”
En de uitzettingen gaan verder…
“Sinds de enkele maanden dat ik hier zit , hebik slechts drie vrijlatingen gezien in mijn vleugel. Het aantal uitzettingen is niet meer te tellen.“
Hij denkt dat ze momenteel heel hard zijn, gezien de nakende verkiezingen.
Gelukkig blijft er hoop op een beter leven…
“Ieder heeft zo eijn eigen plan om na hun uitzetting terug te keren naar België, en tips worden uitgewisseld“
Dat deze absurde lijnen op de kaart verdwijnen … ze hebben geen enkele betekenis voor ons.
