Op 16 november 2015 klommen acht mensen zonder papieren in twee kranen te Brussel. De meesten bevonden zich al meer dan 10 jaar op Belgisch grondgebied. Vele waren al enkele jaren geëngageerd in bewegingen die strijden voor sans-papiers. Zij gingen opnieuw tot actie over om toegang te krijgen tot hun vervloekte papieren.
Gedurende drie dagen vonden er onderhandelingen plaats. De Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) had hen voogesteld naar hun bureau te komen om te praten. Argwanend hebben ze geweigerd en uiteindelijk hebben ze van de DVZ een document geëist wat stelt dat hun dossier zal worden herbekeken. DVZ heeft dit geweigerd.
Uitgeput na twee nachten en nog een derde dag in de top van de kraan, geteisterd door wind en regen, hebben vier personen met tegenzin besloten om naar beneden te komen. De andere vier besloten echter niet uit de kranen af te dalen. Daarop klommen brandweermannen naar boven, maar, verrassing, het waren politieagenten in vermomming!
De vier personen moesten ook naar beneden en alle acht werden ze onmiddelijk gearresteerd en meegenomen naar het commissariaat.
Na contact met DVZ werden er twee vrijgelaten. De zes anderen werden weggeleid naar onze gesloten centra in afwachting van hun uitzetting.
Momenteel zit dus één vrouw opgesloten in Brugge, drie mannen in het gesloten centrum van Vottem (waarvan één werd vrijgelaten na één week opsluiting), één in het gesloten centrum van Merksplas en één in het gesloten centrum 127bis van Steenokkerzeel.Twee van hen hebben een ticket gekregen voor hun uitzetting op 1 decembre terwijl ze op 2 decembre voor de rechtbank moeten verschijnen tengevolge de indiening van een aanvraag voor hun vrijlating. Opvallend is hun verspreiding, opgezet om hen uit elkaar te halen en bezoeken te bemoeilijken.
Zelfs wanneer deze actie voor velen “onvoorbereid”, “op het foute moment” of “zonder nadenken” lijkt, weerspiegelt ze de urgentie en de noodzaak van een oplossing voor sans-papiers en de nood van enkelen om de strijd voor dit stukje papier dat hen toelaat om hun leven voort te zetten .
Volgens één van onze contacten is het gesloten centrum 127bis overbevolkt. De meerderheid van de gedetineerden zijn van Marokkaanse of Afghaanse origine, gearresteerd in de publieke ruimte, bij hun thuis of in DVZ. Velen hebben hier een vrouw, kinderen, al jaren werk en een “normaal” leven, zij het ondergronds en beperkt gezien hun gebrek aan “papieren”.
De echo van de gesloten centra:
“Elke dag nieuwelingen, elke dag uitzettingen, zelden vrijlatingen”
