Protesten, hongerstakingen en repressie in detentiecentra

 30/08/2022
 
De gedetineerden met wie wij in contact staan, eisen hun vrijheid, hun rechten, behoorlijk voedsel en toegang tot medische verzorging. Ze protesteren tegen deze opsluitingen, tegen de deportaties.
 
Ze worden vastgehouden in totale onzekerheid en leven de hele dag in groepen van ongeveer twintig mensen uit verschillende continenten/landen samen. s Nachts worden ze opgesloten in kamers met 2 of 4 bedden (behalve in Brugge met zijn oude slaapzalen met 20 bedden). De directie selecteert wie bij wie mag zijn en doet er alles aan om contacten te voorkomen door mensen die niet dezelfde talen spreken in de kamers te plaatsen. Desondanks ontstaat er solidariteit.
 
De protesten zijn soms collectief, soms individueel. De directie gebruikt alle denkbare middelen om ze het zwijgen op te leggen.
 
In Merksplas horen we veel over het systematisch isoleren (cachot) zodra een gevangene zijn stem verheft. Op 23 augustus 2022 komt de security een man met geweld meenemen om hem uit te wijzen. Verschillende gedetineerden protesteren en proberen deze ontvoering te voorkomen. De woede stijgt en de voorwerpen vliegen in het rond; de directie belt de politie. De robocops arriveren met geweld om deze opstand neer te slaan. Het resultaat is dat 5 gevangenen in eenzame opsluiting worden geplaatst, evenals de man die zou worden gedeporteerd. Deze persoon werd uiteindelijk de volgende dag om 7 uur ‘s morgens door de politie naar de luchthaven gebracht.
 
In Vottem laat het CRACPE (Collectif de Résistance Aux Centres pour Etrangers) ons weten:
We hadden twee zeer vastberaden hongerstakers, en voor de tweede begon de dorststaking. Een week na elkaar, hetzelfde scenario: we hebben een externe dokter ingeschakeld omdat de mensen erg ziek waren. Beide keren brachten ze hen naar de spoedafdeling van het Citadelziekenhuis en lieten hen vrij, net voor het bezoek van de dokter van buitenaf! De eerste is onmiddellijk vertrokken, de tweede moest echt verzorgd worden (dorststaking).
 
In het gesloten centrum van Holsbeek worden momenteel een twintigtal vrouwen vastgehouden en lijden ze. Ze hebben vaak een zeer moeilijke achtergrond: sommigen zijn op de vlucht voor een gedwongen huwelijk, anderen zijn het slachtoffer geweest van huiselijk geweld, en nog anderen zijn het slachtoffer geweest van mensenhandel. Sommige vrouwen worden vastgehouden na een verzoek om samenwoning of een huwelijk, dat door Vreemdelingendienst wordt beschouwd als een schijnhuwelijk om papieren te verkrijgen.
 
 Wij vernemen ook regelmatig dat vrouwen die hun land ontvluchten om te ontsnappen aan geweld dat verband houdt met hun homoseksualiteit, door het CGVS en Vreemdelingendienst worden opgesloten onder verdenking van liegen en het eisen van bewijzen van hun homoseksualiteit.
 
In Holsbeek is het geweld legio, racistisch, institutioneel en medisch. Wij ontvangen momenteel getuigenissen over slechte medische verzorging en geweld van het personeel van de centra. Racistische ontmenselijking komt vaak voor, vooral wanneer werknemers een vrouw aanspreken met “Jij, zwarte vrouw”.
 
Woorden van een bezoeker die gevraagd heeft om haar getuigenis te publiceren 25/08/2022 : 
    
    “In het gesloten centrum werd ze mishandeld door de verpleegster die haar wurgde en aan haar haren trok, ook al wist ze dat ze de diagnose kanker had. Dit verhaal kwelt me. Ik vecht voor rechten voor iedereen en ik hoor elke dag de gruwelen die deze arme mensen worden aangedaan die hier toevallig zijn aangekomen. En in deze gesloten centra. Hoe kunnen bewakers worden ingehuurd om mensen die niets van hun rechten afweten te mishandelen en te terroriseren? Hoe kunnen maatschappelijk werkers deze mensen zo behandelen door hen te verhinderen bezoek te ontvangen, valse advocaatnummers te geven en hen te chanteren wanneer de gedetineerden weigeren documenten te ondertekenen zonder te weten waarover ze gaan?”
 
De solidariteit tussen al deze vrouwen lijkt het sterkst te zijn. Dit is wat hen op de been houdt in deze hel, vertellen ze ons.
 
We vernemen ook een nieuwe regel in dit centrum: over het algemeen kiezen de gedetineerden hun eigen advocaat. Als ze zich geen advocaat kunnen veroorloven, brengt het centrum hen in contact met een pro-deo advocaat, die ze kunnen weigeren (of later van advocaat veranderen). We vernemen dat het centrum van Holsbeek onlangs geweigerd heeft aan  gedetineerden om hunr eigen advocaat te kiezen!
 
 
*** 
 
Oproep nog steeds actueel:
    
APPEAL/OPROEP: We hebben mensen nodig om deze contacten te behouden en deze repressieve en nutteloze opsluitingen aan de kaak te stellen. Wij roepen mensen op om samen met ons ruchtbaarheid te geven aan deze situaties, de stemmen van de gedetineerden in de centra door te geven en hun strijd te ondersteunen.
 
 
NEE tegen gesloten centra. STOP de deportaties.
Ce contenu a été publié dans Nieuws van de gesloten centra, Strijdverhalen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.