17/01/2020 : Meneer T is opgesloten en wenst te getuigen over zijn situatie
“Voor mij is het ondenkbaar”
audio: Hier zijn getuigenis (FR)
Vertaling van de getuigenis
Persoonlijk heb ik twee jonge kinderen, de ene is 2,5 jaar en de andere is 6 maanden oud. En mijn partner studeert management. We zijn officieel getrouwd.
De beslissing om mij uit te zetten is genomen en ik weet niet hoe dit gaat aflopen, maar ik leef nu al zo slecht, want mijn kinderen zijn ver van mij vandaan en mijn metgezel kan het niet alleen redden, want ze moet ze op de crèche achterlaten en dan naar de universiteit gaan om te studeren. Ze moet de hele dag rennen en de kinderen uiterlijk om 16.00 uur ophalen, dit zijn de taken die ik vroeger deed toen ik buiten was.
Voor mij is het ondenkbaar dat mijn kinderen Belgisch zijn, ik ben getrouwd met een Belgische vrouw, mijn kinderen zijn erg jong en ze zijn niet oud genoeg om te beslissen of ze me naar Afrika zullen volgen, of niet?
Bovendien, als ik met hen wordt uitgezet naar Afrika, wat doe ik dan? Gaan we op straat slapen? Want mijn moeder, de laatste (persoon) die ik had, stierf op 29 december. Ik heb niemand meer in Kameroen. Het is al 9 jaar geleden dat ik Kameroen verliet. Ik heb hier 8 maanden in de gevangenis gezeten, ze hebben me uit de gevangenis gehaald, maar ze hebben me in een gesloten detentiecentrum gezet, ondertussen al 2 maanden geleden.
En ik heb hele kleine kinderen, dus ik denk niet dat mijn kinderen het in hun eentje redden. Mijn vrouw is ook een studente, ze gaat ‘s morgens vroeg op stap met de kinderen, laat ze achter in twee verschillende crèches, gaat naar de universiteit, komt voor 16 uur terug om ze op te halen, maakt eten klaar en alles, zie je, het is niet gemakkelijk.Ik denk dat de redenen waarom ze besluiten om mensen in detentiecentra te houden niet uit te leggen zijn.
Het is zonder reden, want wij zijn mensen die kinderen hebben, wij zijn geen criminelen. We zijn geen criminelen, er is ons verteld dat we een bedreiging zijn voor de Belgische staat… nee! Ze hebben me niet gepakt met wapens, ik ben niet gepakt met drugs, ik heb nooit gestolen, ik ben geen dief, ik ben geen terrorist, dus ik weet niet waarom ze me hier houden?
Op dit moment zijn we met 6 van onze groep, die terugkwamen van Merksplas omdat we voor 2 weken werden overgeplaatst en vervolgens werden we allemaal terug gebracht. We moesten vandaag de Corona test weer doen hierom zijn we in isolatie , maar ze zijn ons niet komen halen om de test te doen. De chef komt morgen pas en tot dan zitten we verder in isolatie.
Ik ben diabeet en ik rook niet, maar we zitten allemaal opgesloten in een kamer die heel smal is voor 6 personen, met een televisie en mensen die roken als open haarden… wat moeilijk is voor mij, die niet rookt en niet drinkt.
Ik heb geprobeerd daar met de directie over te praten… om ze dit te laten inzien : luister, je kan ons zo niet zomaar in een kleine kamer van 8 uur ‘s ochtends tot 22.30 uur ‘s avonds laten en je laat ons daar in die ruimte roken, we moeten alles in die ruimte doen, en we kunnen daar niet weg om te gaan slapen. “.
