20 augustus 2017 : reeds 10 dagen zijn 2 congolese vrouwen, Clarisse Iseka Mbongo en Fefe Tuluka Mizaku in hongerstaking in het gesloten centrum van Brugge. Machteloos tegenover een verdrukkend systeem, is het hun laatste oproep dat ze ons zenden, na verschillende uitzettingspogingen te hebben ondergaan. Ze ondervinden veel pijn (rug- en gewrichtspijnen) en ze beginnen zich heel zwak te voelen.
Deze staking is niet erkend door het gesloten centrum van Brugge dat probeert om “het verzet te breken” en hun strijd te stoppen door hen in isolement te steken, hen te verplaatsen of met geweld te stoppen. Fefe werd sinds 4 dagen geïsoleerd in de verpleegzaal, men heeft haar telefoon afgenomen, want het is door de steun van buiten dat haar verzet langer kon duren.
De gevangene vrouwen zeggen hetvolgende :
“Ik verkies om hier te sterven”.
“Als ze me dood willen, dat ze het dan hier doen voor de ogen van iedereen”
“Ik kies ervoor om hier te sterven dan om verkracht te worden in mijn land. Het is daar echt niet meer te doen daar. Op zn minst zal mijn familie hier naar mijn graf kunnen gaan en zal ik door hen erkend worden”
” Ik heb heel veel bewijzen voorgelegd, maar België wil er niet eens naar kijken, ze willen niets overwegen”
“Het blijkt dat wij slachtoffers zijn van het geld” (opmerkingen van het personeel van het centrum doen een aantal denken aan de tijd waarin Mobutu royaal geld schonk aan Zuid-Afrika in ruil voor politieke oppositiestrijders… nooit zijn hier bewijzen van gevonden, er is ook nooit onderzoek naar gedaan–wegens te delicaat!… maar ” men weet dat dit bestaan heeft”. En de realiteit van gisteren lijkt ook op die van vandaag, met Kabila en een aantal van zijn “bondgenoten”.
Hetgeen de medestanders van de gevangenen toevoegen: ” Ze ziet dat ze behandeld wordt als een crimineel. Haar laatste uitzettingspoging was heel traumatiserend, ze komt er niet bovenop, vernederd, ruw behandeld, ze gelooft nergens meer in, ze eet niet meer.”
Op onze oproepen aan het gesloten centrum van Brugge antwoordden ze ons:
“we krijgen telefoontjes voor haar”
“wie bent u?” ” we mogen niet praten met Mevr FT… maar ik zal u de sociaal assistent (sociale dienst) doorgeven”.
En het antwoord van de sociale dienst is:
“het is onmogelijk om haar nu te spreken, pas vanaf 19u s’avonds”
“De dokter en de directie hebben beslist dat ze moet rusten en kalm blijven”. “ze is al genoeg gestrest, ze moet opruiende oproepen vermijden en ze moet rust krijgen”. “ze zal contact hebben met haar advocaat vannamiddag”
Verhaal van Féfé :http://www.gettingthevoiceout.org/de-belgische-overheid-gaat-een-congolese-militante-overleveren-aan-de-autoriteiten-van-democratische-republiek-van-congo-drc/
Verhaal van Clarisse: http://www.gettingthevoiceout.org/nieuwe-uitzettinspoging-onder-escorte-van-clarisse-mbongo-iseka-op-donderag-1008-2017/
en dit: http://www.gettingthevoiceout.org/nieuw-gewelddadige-uitzettingspoging-belet-oproep-tot-samenkomst-tegen-alle-opsluitingen-en-uitzettingen-op-13-juli-om-0900/
Men spreekt niet over HONGERSTAKING… !!! De toon is beleefd, maar men vermijdt elke dialoog en men geeft een schijn van transparantie!
Als u hen wil steunen, blijf telefoneren en de laat de centrale van Brugge overspoeld worden met telefoonoproepen.
Telefoon van de central van het gesloten centrum van Brugge is: 050.451.040 en vraag om te praten met de ene of de andere en vraag naar nieuws over hen!
Schrijf, telefoneer naar de bevoegde diensten en uit uw woede over deze migratiepolitiek:
Directeur van de dienst Vreemdelingenzaken
F.Roosemont
Bur_Presse@dofi.fgov.be T02 793 80 31 (NL – EN) – 02 79380 30 (FR), Fax 02 274 66 40
Eerste minister
Charles Michel
Tél: 02 501 02 11 Fax: 02512 69 52 e-mail:charles.michel@premier.fed.be
Jan Jambon
Vice Premier en Minister van Binnenlandse zaken
tél: 02 504 85 13 Fax:02 504 85 00 email:kabinet.jambon@ibz.fgov.be
Staatsssecretaris van Asiel en Migratie
Theo Francken
Tél: 02 206 14 21– theo.francken@n-va.be kab.francken@ibz.fgov.be
Didier Reynders
Téléphone : 02 501 85 91 E-mailcontact.reynders@diplobel.fed.be
232345 /027232362
