Uitwijzingen
Mevrouw S werd in het geniep en onder escorte gedwongen gedeporteerd naar Togo. http://www.gettingthevoiceout.org/deportatie-ten-alle-kosten/
Zij onderging zwaar geweld tijdens die uitzetting gepleegd door de Belgische escorte.
Bij haar aankomst in Lomé werd ze naar het ziekenhuis gebracht. Ze diende klacht in, en de drie mensen van de escorte (twee mannen en een vrouw) werden beroofd van hun paspoort door de Togolese autoriteiten en vastgehouden in Lomé. De politie-escorte ontkende bij ondervraging alle beschuldigingen.
Diplomatieke onderhandelingen zorgden ervoor dat de drie mensen van de escorte drie dagen later weer naar ons land mochten terugvliegen.
Mevrouw S verblijft nog steeds in het ziekenhuis met een zwaar cervicaal trauma.
“Er moet een einde gemaakt worden aan dat geweld,” zegt ze ons.
Massa vrijlatingen in de gesloten centra
Na de arrestatie van 42 Afghanen op een betoging in Brussel, werden veel mensen die vastgehouden waren in de detentiecentra vrijgelaten… om plaats te maken voor de Afgaanse nieuwkomers. Indrukwekkende turnover in onze detentiecentra. De mensen die werden vrijgelaten kregen een bevel het land te verlaten meestal binnen de 7 dagen en keerden terug in de clandestiniteit .
De gesloten centra worden gebruikt als een instrument van onderdrukking en intimidatie voor degenen die durven de gevestigde orde te schenden.
Inmiddels zijn meer dan de helft van de gearresteerde Afghanen vrijgelaten en zijn er plaatsen vrijgemaakt voor nieuwkomers…
Opsluitingen
Een man werd vrijgelaten na 10 maanden opsluiting in het detentiecentrum. Hij leeft nu op straat in Brussel en zoekt naar een plek om te slapen. Hij onderging verschillende uitzettingspogingen. http://www.gettingthevoiceout.org/vijfde-uitzettingspoging-op-1007/
Een man die legaal in België leeft sinds 20 jaren, werd gearresteerd op het vliegveld en opgesloten in het gesloten centrum de Caricole. Door de dood van zijn vader ging hij naar zijn land en bleef daar meer dan een jaar. Hierdoor werden zijn verblijfspapieren hem ontnomen, zoals onze wetten het bepalen… Zij hebben hem al twee keren proberen uit te zetten naar zijn land van herkomst. Hij wil hier blijven bij zijn vrienden en familie!
Een andere man sinds een paar dagen opgesloten in Vottem , is woedend geworden: hij heeft alles kapot geslagen. Politie, ambulance en een psychiater zijn gekomen en hij werd meegenomen, niemand weet waar naartoe.
“Het is zeer moeilijk om te zien hoe mensen hier zot kunnen worden” zegt een van zijn medegevangenen
Vele nieuwe opsluitingen van mensen van Poolse afkomst!
Laissez passer
Om de deportatie te kunnen uitvoeren, moet de ambassade van het veronderstelde land van herkomst van de mensen een laissez passer aan de Dienst Vreemdelingenzaken uitreiken. Hiervoor worden ze door Vreemdelingenzaken aan hun ambassade gepresenteerd, waar bevestigd wordt of ze inderdaad al dan niet afkomstig zijn uit dat land.
Een getuige vertelt ons:
“Er stonden twee combi’s voor de ambassade, dubbel geparkeerd, één met drie of vier mannen, een andere met een vrouw. Zij bleven allen in de combi’s en één voor één werden ze, geëscorteerd door de cypiers (drie in elke combi) uit de combi gebracht om gepresenteerd te worden aan de consul van de ambassade. Het interview duurde voor elk van hen een paar minuten, tijd die voldoende blijkt te zijn om te bepalen of hij/zij wel of niet van dat land afkomstig is.
Vrijwillige Terugkeer
De chantage om mensen te overtuigen een vrijwillige terugkeer naar hun land te aanvaarden, blijkt meer en meer frequent, dit in samenwerking met NGO’s die de beleidsbeslissingen van Vreemdelingenzaken aangenomen hebben en er moedig mee collaboreren. Zij schijnen actief hieraan mee te werken, overtuigd dat de vrijwillige terugkeer “de beste oplossing voor hen is”. Deze NGO’s werken nauw samen met de overheid aan dat beleid van uitsluiting en vergeten geleidelijk waarvoor ze er zijn. Met dat spel van het “minste kwaad” ondersteunen ze en versterken ze dit beleid.
Een man van Tsjetsjeense afkomst ondertekende een vrijwillige terugkeer naar Moskou, onder de dreiging van te worden opgesloten en geseponeerd in Moskou in geval van gedwongen terugkeer. Hij is erg bang voor deze terugkeer, heeft geen banden met Rusland. We herinneren ons een man die na zijn uitzetting gedurende een aantal maanden op de luchthaven in Moskou gebleven was, omdat hij niet durfde voet te zetten op Russische bodem.
Terug naar huis
Nog steeds veel telefoontjes van mensen die zijn gedeporteerd en naar ons land terugkeren, soms van heel ver.
Zij vonden hun vrienden, hun gezinnen en hun kinderen hier terug. Details zijn hier natuurlijk niet publiceerbaar.
