Valstrikken om bij verrassing te deporteren
9 november 2021
In een gesloten centrum vinden tal van racistische en seksistische misbruiken plaats, of ze nu in de wet zijn voorzien of niet. Een ervan, die dit artikel aan de kaak wil stellen, bestaat erin een persoon bij verrassing en met geweld te ontvoeren zonder hem zelfs maar op voorhand in te lichten over zijn deportatie.
In de regel, maar niet systematisch, worden personen die op het punt staan te worden uitgezet één of twee dagen vóór de vlucht op de hoogte gebracht. Zij krijgen een ticket met informatie over de vlucht en de bestemming. Maar de immigratiedienst en de luchthavenpolitie volgen deze procedure niet altijd, wat het moeilijk maakt om weerstand te bieden.
– Op 5 november werd een Bengalees die vastgehouden werd in het gesloten centrum 127bis naar een kantoor geroepen waar een (misnoemde) sociaal werker van het centrum aanwezig was. Volgens onze contacten in het centrum was het niets anders dan een valstrik. Van zodra hij de kamer binnenkwam, sloten veiligheidsmensen de deur achter hem, namen snel zijn weinige bezittingen van zijn bed en zetten hem in een auto. De andere gevangenen, die getuige waren van dit gewelddadige tafereel, wisten niet waar hij heengebracht was, maar vermoeden dat deze actie bedoeld was om hem bij verrassing uit te zetten. Zij zijn daar des te meer van overtuigd omdat het mobiele nummer dat hij in het centrum had, niet meer werkt.
– Een andere gedetineerde die het slachtoffer was geworden van een uitwijzingspoging, was bij zijn terugkeer in het centrum naar het kantoor van de maatschappelijk werkster geroepen. Zij had hem gewaarschuwd dat de volgende poging met een escorte en bij verrassing zou plaatsvinden.
– Op 8 november onderging Mevrouw H hetzelfde lot in het gesloten centrum van Holsbeek. Op de vlucht voor een gedwongen huwelijk in haar land, was zij in België aangekomen. Daar werd ze vastgehouden, omdat de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) hypocriet weigerde het bestaan van gedwongen huwelijken in Marokko te erkennen. Zij werd onder dwang in haar pyjama naar Brussels Airport gebracht voor een vlucht van Air Arabia naar Tanger om daar tegen haar wil te worden uitgezet, volledig vastgebonden. Bij haar eerste poging tot deportatie (art hier ), die zij geweigerd had, had de politie haar een escorte en een gedwongen deportatie in de komende dagen beloofd. Deze brutale bedreiging werd uitgevoerd op deze trieste ochtend van 8 november zonder dat zij van tevoren gewaarschuwd was.
Sinds enkele maanden gaan de grenzen weer open en tegelijkertijd zijn de uitzettingen van migranten hervat.
Deze plotse ontvoeringstechnieken komen bovenop de ontmenselijkende “dwangmiddelen” die door de politie worden gebruikt, en waar Myria (federaal centrum voor migratie) niets verkeerds in ziet (zie de foto hieronder en het rapport, p.57 ). Het rapport geeft ook aan dat “de uitvoering van repatriëringen wordt geregeld door een ongepubliceerd protocol dat is ondertekend door de DVZ en de luchtvaartpolitie van Brussel Nationale Luchthaven (bekend onder het acroniem ‘LPA-BRU-NAT’)”.
Binnen de gesloten centra en tegenover de racistische methodes van de Dienst Vreemdelingenzaken en de luchthavenpolitie, wordt verzet en solidariteit georganiseerd onder de gedetineerden: weigering van de Covid-test, hongerstakingen, diverse informatie gegeven door klokkenluiders die ook opgesloten zitten, enz.
Wij nodigen u uit om regelmatig onze Facebook-pagina en onze website te raadplegen, waar verschillende oproepen tot steun worden gepubliceerd.
De staat doet er alles aan om de migranten die hij opsluit onzichtbaar te maken, om hun strijd en hun steun te ondermijnen, om hen te verhinderen te communiceren, te getuigen en contact te leggen met de rest van de wereld. Want het is nodig hen te ontmenselijken om hen politiek te kunnen gebruiken, om van hen een zondebok te maken, begrippen als “de transmigrant”.
Hetzelfde geldt voor migranten zonder papieren, voor wie de stok (de dreiging van deportatie) en de wortel (de valse belofte van regularisatie) systematisch instrumenten zijn om hun strijd voor een waardig bestaan in de kiem te smoren. De valse beloften van het Begijnhof hebben dit onlangs opnieuw aangetoond.
Alleen een gemeenschappelijk verzet – in de gesloten centra en daarbuiten, door de precaire slachtoffers maar ook door hun medestanders – zal de zaken kunnen veranderen.
De machtsverhoudingen zijn niet in ons voordeel, maar het kan veranderen, de geschiedenis is niet gierig met verrassingen als de strijd rechtvaardig is!
Gebruikte Dwangmiddelen https://www.myria.be/fr/publications/myriadoc-11-retour-detention-et-eloignement
