Sinds enkele weken ontvangen de referenten gesloten centra van het Burgerplatform en Gettingthevoiceout veel minder meldingen van opsluitingen.
Toch horen we nog steeds over regelmatige razzia’s in havens, steden en treinstations.
De situatie in de centra:
Er zijn nog maar weinig gedetineerden die nog een gastgezin hebben. Zij kennen hun rechten bij opsluiting niet. De enige informatie die ze krijgen, is afkomstig van het personeel van de centra die door de Dienst Vreemdelingenzaken zijn gerekruteerd om hun terugkeer te organiseren (“terugkeerofficieren”), die zelden melding maken van hun rechten om zich te verdedigen of,wat nog erger is,die hen ontmoedigen om gebruik te maken van hun rechten, en druk op hen uit oefenen om hun vrijwillige terugkeer te ondertekenen (zo werd op een ochtend een gedetineerde die weigerde om het verzoek om vrijwillige terugkeer te ondertekenen,door de bewakers gewekt met een pen en een document dat hij moest ondertekenen).
Aktueel worden een meerdigheid van de “residenten” in de gesloten centra naar hun “Dublinland ” gedeporteerd en weinig worden vrijgelaten (ook al wordt een Dublinterugkeer vaak gezien als een vrijlating uit die afschuwelijke centra/gevangenissen), dit tengevolge de wetswijziging en hierbij de onmogelijkheid voor de advocaten om een spoedaanvraag tot vrijlating in te dienen (zie hieronder).
Vele andere ‘nietgedubliniseerden” worden maandenlang, soms een jaar, vastgehouden in afwachting van hun uitzetting naar hun land van herkomst, een uitzetting dat soms volledig denkbeeldig is, aangezien de overeenkomsten met dat land verre van duidelijk zijn.
Gedwongen deportaties komen veel voor en zijn zeer gewelddadig.hier laatste getuigenis: http://www.gettingthevoiceout.org/deportatie-je-bent-een-beest-je-bent-een-aap-waarom-doe-je-zoals-een-aap/
Waarom zijn er minder meldingen en steun van de gastheren van het platform?
Vroeger waren de gastheren onze allereerste bron van kennisgeving over een arrestatie/opsluiting.
Het aantal gastheren en -vrouwen is de laatste maanden drastisch gedaald en steeds meer migranten blijven zonder familie en contacten in België. Ze zijn enkel op doorreis in België en kennen alle wettelijke mogelijkheden en hun rechten in gesloten centra niet.
Het lijkt erop dat de informatie in geval van arrestatie niet dikwijls worden uitgelegd.
Verandering in de wetgeving:
In het verleden was de vrijlating na een spoedaanvraag tot vrijlating bij de raad voor vreemdelingenbetwisting (RVV) binnen 5 of 10 dagen om de opsluiting te betwisten relatief gemakkelijk.
De wet is echter gewijzigd en nu heeft de Dienst Vreemdelingenzaken het recht om de aanhouding te ondertekenen. Een eerste “X1”-beslissing wordt genomen: beslissing van opsluiting om te bepalen welke staat verantwoordelijk is. Vervolgens komt er een beslissing “X2”, namelijk de beslissing om de betrokkene over te dragen aan het verantwoordelijke land en de beslissing om hem in afwachting van de overdracht in hechtenis te houden (artikel 51/5/1/1 zet Dublin III om (van kracht sinds 19 juli 2019).
Zodra de beslissing X1 is genomen, kunnen de advocaten voor de raadkamer optreden om de vrijlating te vragen tegen die onwettelijke opsluiting:
1. de transmigranten werden niet in een taal die zij begrijpen op de hoogte gebracht van de redenen van hun arrestatie, in strijd met artikel 5 § 2 van het ECHR (Europees Hof voor de Rechten van de Mens), (meestal worden zij door de politie zonder tolk ondervraagd).
2. De Dienst Vreemdelingenzaken heeft de mogelijkheid om een alternatief voor de bewaring toe te passen niet onderzocht.
Helaas is er een reëel systeemprobleem in die zin dat geen enkele rechter in Belgie ermee instemt om de beslissingen van de Dienst Vreemdelingenzaken in twijfel te trekken.
Zodra en X2 is vastgelegd, is voor sommige nationaliteiten een beroep bij het RVV mogelijk voor sommige Dublinlanden.
Wat te doen:
- Voorafgaand aan een opluiting: verzamel eventuele medische bewijzen als er sprake is van een verhoogde kwetsbaarheid, een gebrek aan zorg door het zogenaamde Dublin-land. Deze elementen helpen de advocaten aanzienlijk bij het verkrijgen van een vrijlating. Aarzel dus niet om een medische follow-up te vragen en elementen in die zin te verzamelen tijdens de opvang, vóór de arrestatie.
- Adviseer de personen bij hun arrestatie te zeggen dat ze niet begrijpen. Zeg hen dat ze de documenten die ze krijgen niet moeten ondertekenen en/of dat ze in hun moedertaal moeten schrijven “Ik begrijp niet wat er geschreven staat” in plaats van de handtekening of ernaast. Het zal de advocaten voor de rechtbank in staat stellen om het gebrek aan informatie te bewijzen die aan de arrestanten tijdens hun arrestatie is gegeven.
- Adviseer de gedetineerden de advocaat te weigeren die het gesloten centrum hen wil toewijzen en neem contact op met de mensen die bevoegde advocaten kennen. Als er al een advocaat is toegewezen (wat vaak het geval is), moet hij of zij vragen om van advocaat te veranderen.
- Adviseer hen niet te luisteren naar de sociaal assistenten en het personeel van het centrum en met de advocaat te spreken (eventueel via de gastheren). Volgens het dossier zullen de advocaten hen adviseren om een beroep in te stellen, een vrijwillige terugkeer te ondertekenen, beroep te doen tegen de X2 voor de RvV voor sommige Dublinlanden. Specifiek voor Duitsland of Frankrijk is het bijvoorbeeld interessanter om een vrijwillige terugkeer te ondertekenen dan een beroep in te stellen tegen die beslising die de duur van de opsluiting onnuttig zal verlengen
- Indien de uitzetting effectief is, adviseer de persoon een beroep in te dienen voor de Europese raad voor de Rechten van de Mens dat door zijn advokaat zal ingediend worden om de onwettigheid van deze arrestaties aan te tonen en België op lange termijn te verplichten deze nieuwe wet te wijzigen.
- Verspreid deze informaties op grote schaal.
- Probeer via mensen in de gesloten centra contacten te leggen met de personen die geen advocaat of familie hebben, om hen te informeren over hun rechten.
Het is duidelijk dat Vreemdelingendienst zijn best doet om hun deportatiecijfers verder te verbeteren (ondanks ze wel weten dat een deportatie naar een naburig Dublin-land de migranten niet zal tegenhouden in hun zoektocht naar een ‘gastvrij’ land), door de wetgeving te wijzigen om beroepen te vermijden, door het leven in de centra zo repressief mogelijk te maken, zodat hun “opgeslotenen” hun terugkeer ondertekenen en aanvaarden, door de migranten te criminaliseren, door druk uit te oefenen opdat de staten via hun ambassades de nodige laissez passé leveren voor de deportatie en door gebruik te maken van extreem gewelddadige begeleiders om de opstandelingen uit te zetten.
Verspreid de informaties
In geval van opsluiting of uitwijzing/vrijlating, stuur alle informaties uit de gesloten centra via gettingthevoiceout@riseup.net naar de referenten van de gesloten centra. We verzamelen alle beschikbare informaties om dit beleid te begrijpen en om te achterhalen hoe we de retenties en de uitzettingen kunnen omzeilen, zowel op juridisch vlak als via acties.
Laten we ons met alle middelen en op alle niveaus verzetten om deportaties te voorkomen!
Laten we solidair zijn met de opstanden van de ballingen en hun weigering om te worden gedeporteerd
Nee tegen de insluiting van migranten in al zijn vormen.
