Ze wilden niet geloven dat het zijn zonen waren

6 maart 2011 – Getuigenis van de zus van twee opgesloten Armeense broers, waarvan één net is uitgezet.

Luister de interview (NL) :

[audio:http://gettingthevoiceout.org/wordpress/wp-content/uploads/2012/02/ils-ne-voulaient-pas-croire-quils-c3a9taient-ses-fils-fr_01.mp3|titles=ils-ne-voulaient-pas-croire-quils-c3a9taient-ses-fils-fr_01]

Je hebt twee broers uit Armenië. Eén van hen is deze week uitgewezen. Je andere broer is in hongerstaking in het gesloten centrum te Merksplas? Kan je me vertellen hoelang ze in België zijn, en wat ze deden?

Mijn oudste broer is tien jaar in België. Bijna elf jaar eigenlijk. We kwamen samen: mijn papa, mijn oudste broer en ik. Mijn jongste broer kwam iets later en is hier al zeven jaar. Ze dienden allebei een regularisatie-aanvraag in via de Raad van Staten. Alles was in orde. Hij wachtte op een antwoord. Uiteindelijk kregen ze geen antwoord, maar kwam de politie langs. Ze zeiden: jullie krijgen papieren. Jullie moeten meekomen naar het bureau om te tekenen, dan komen jullie papieren sneller in orde. Mijn broers waren heel blij en gingen mee. Daar hebben ze hen gearresteerd.

De politie belde zelf naar het Ministerie te Brussel. Ook toen logen ze. Ze zeiden dat mijn broers zelf naar de politie gingen en zeiden dat ze hier al zo lang zijn zonder een antwoord te krijgen en naar hun land willen terugkeren. Dat is niet waar. De politie loog. De politie zei aan het Ministerie het dossier van beiden stop te zetten omdat ze naar hun land terugkeren.

Zo is het gebeurd. Ze werden vastgezet in zo’n centrum zonder iets te misdoen. Alsof ze moordenaars zijn.

Ze waren in 127bis, in Steenokkerzeel?

Ze waren aanvankelijk daar, tot alles stuk ging door een brand. Toen is mijn oudste broer naar Vottem verplaatst en mijn jongste broer naar Antwerpen. De oudste is hier tien jaar en krijgt binnen twee weken een kindje. Ze zeiden dat ze niet geloven dat het zijn kindje is. We hebben het bewijs van de dokter dat hij elke maand samen met zijn vriendin naar de dokter ging. Daar hielden ze geen rekening mee.

Hun regularisatie was negatief? Dat wist je dan?

Eerst brachten ze hen naar 127bis in Brussel. Twee dagen later kwam er een negatieve beslissing van het commissariaat te Brussel door toedoen van de politie. De politie zei hen: ‘jullie moeten hun een negatieve beslissing geven, die gaan terug naar hun land.’

Ik belde de hele tijd naar Brussel. Ze zeiden me keer op keer dat hun dossier in behandeling was, maar er nog geen beslissing was. Moesten ze dit allemaal niet gedaan hebben, hadden ze misschien deze maand hun papieren gekregen.

In welke gemeente woonden ze?

In Mechelen. Het was de Mechelse politie. Ze lachten hen uit. Toen ze die morgen gekomen zijn en hen meenamen naar het politiekantoor, kwamen ze terug na een half uur. Mijn vader en de zwangere vriendin van mijn oudste broer waren thuis. Haar namen ze toen ook mee en ze brachten haar naar een donkere plek in het politiekantoor. Daar zat ze anderhalf uur zonder water, zonder drinken. Ze is zeven maand zwanger. Ze lachten haar uit. Ze zeiden: Ah je bent niet zwanger, dat zien we niet aan je.

En je oudste broer is vorige maandag uitgezet?

Vorige maandag is hij uitgezet.

Hij verscheen drie keer voor de rechtbank. Ze geloofden niet dat hij de zoon was van mijn papa, dat dit niet in de papieren staat.

Mijn broers dienden twee jaar geleden allebei een regularisatie-aanvraag in. Ze legden allebei een contract voor, dat toont aan dat ze willen werken. Ze wilden papieren om het recht te hebben te werken. Maar de documenten werden niet naar het Ministerie gestuurd.

Je jongste broer heb je vandaag in Merksplas bezocht?

Ik bezocht hem vandaag. Hij is er erg slecht aan toe. Hij kan bijna niet lopen. Hij zei me dat hij het ergste vindt dat hij niets misdaan heeft. Hij is hier al zo lang Hij heeft niet geprofiteerd van België, geen kosten gekregen. Hij is altijd heel braaf geweest en is zomaar meegenomen. En zo naar daar gebracht door de politie.

Fysisch gaat het erg slecht met hem. Hij kan bijna niet lopen. Hij heeft al twintig dagen niets gegeten.

Hij is in hongerstaking?

Ja, hij is in hongerstaking. Vandaag is het twintig dagen dat hij niets at. Hij is er heel slecht aan toe, heeft overal pijn. Het ministerie kijkt er niet naar. Ik weet niet wat ze daar denken, dat hij een moordenaar is?

Zit hij in een isolatiecel in Merksplas?

Hij heeft nu een afzonderlijke plaats, waar ook dokters zitten. En daar houden ze hem, want het gaat niet goed met hem. Hij heeft overal pijn en zo en kan bijna niet lopen.

Waarom is hij in hongerstaking gegaan?

Om daaruit proberen te komen. Hij zei: ik heb toch niets verkeerd gedaan? Het is een fout van de politie, ik zit hier voor niets vast.

Wat gaat de advocaat nu doen?

Na drie keer dat hij voor de rechtbank is gekomen, is er niets uitgekomen. …

Mijn broer is nu heel mager geworden. Hij kan niet opeens weer eten. Hij moet medicatie krijgen want zijn maag is niet goed meer.

Wordt hij in Merksplas goed behandeld?

Hij wordt er behandeld door een dokter die elke dag langskomt.

Heeft de dokter certificaten gemaakt dat hij in hongerstaking is?

Dat weten we niet. Ik heb met de assistent gepraat, die me vertelde dat het Ministerie ervan af weet. Maar dat bewijs hebben we niet. We weten dat niet.

Ze moeten hem een kans geven. Hij is al zo lang hier. Dat ze zijn leven hier een kans geven. Hij kan niet terug, want hij heeft er problemen. Hij moet gewoon een kans krijgen om een fatsoenlijk …

En in Armenië?

Dat gaat niet. Hij heeft problemen in Armenië.

Mijn vader is 77 jaar. Hij heeft een zware operatie gehad. Ik ben de zus, maar hij is alleen. Wij willen alleen dat onze twee broers hier kunnen blijven.

En uw vader is hier wettelijk?

Die kreeg vier jaar geleden al papieren. Maar mijn broers niet. Ze zeggen dat ze niet geloven dat ze de zonen zijn van mijn papa.

De jaren dat ze hier zijn, hebben ze normaal gewerkt?

Ze hadden geen recht om te werken. Ze probeerden werk te zoeken. Ze hadden een contract gevonden. Daar hebben ze niet naar gekeken. Daar hebben ze ook geen rekening mee gehouden.

Ik vind het niet eerlijk. Ze moeten toch een beetje een menselijke houding hebben.

Dezelfde avond belt de zus ons. Haar oudste broer werd gearresteerd in Armenie. Ze is zeer ongerust.

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.