Zij reisde heen en weer tussen Tanger en Brussel met een geldig visum voor een periode van 2 jaar sinds een aantal maanden zonder problemen, haar twee dochters waren op school in Brussel.
Op een dag komt ze weer naar de luchthaven van Brussel en een politieagent vindt haar visum “verdacht””
Na contact met de Dienst Vreemdelingenzaken, wordt zij naar het Caricole gesloten centrum gebracht in afwachting van haar repatriëring naar Marokko . Vreemdelingendiesnt vindt dat er een goede reden is om te twijfelen aan de intentie van deze dame.
Mensen aan wie ze de zorg van haar kinderen had toevertrouwd in Brussel waren niet meer beschikbaar om voor hen te zorgen, en alert werd gegeven gegeven omdat de kinderen alleen bleven , met een moeder opgesloten in een detentiecentrum.
Er werd gebeld naar de algemeen afgevaardigde voor de rechten van het kind, die ons doorstuurde naar de jeugdzorg. Omdat het een vrijdag namiddag was was het antwoord “Breng ze naar de politie, waar ze veilig zullen zijn! “
De moeder had geen enkele vertrouwen in die oplossing
en wilde een nieuwe trauma voor de kinderen voorkomen. “Vrienden” besluiten de kinderen op te vangen en voor hen te zorgen in afwachting van een oplossing.
Een dringend recours werd ingediend aan Vreemdelingenbetwisting voor de opschorting van de repatriëring van de moeder . Deze werd geweigerd en Vreemdelingendienst besloot de moeder te repatrieren zonder de kinderen.
Nu zijn we 04/12/2014. De moeder is opgesloten, de twee kinderen zijn erg getraumatiseerd door de scheiding van hun moeder en een “repatriëring” is voorzien voor de moeder alleen!
Er werd berichten gestuurd naar alle organen die zorgen voor het welzijn van kinderen en naar Vreemdelingen dienst. De oproepen blijven onbeantwoord………
