Inval van SN Brussels Airlines in een gesloten centrum!

Via mensen die in een gesloten centrum zitten, werden we op de hoogte gesteld dat enkele van hen “bezoek” hebben gekregen van ambtenaren van SN Airlines op 03/09/2013.

Deze ambtenaren vroegen  naar de dossiers van enkele van hen die reeds een of meer uitzettingspogingen hadden ondergaan. Op hun verzoek heeft de sociaal assistent van het centrum hen de gevraagde dossiers doorgegeven.

De ambtenaren van SN Brussels Airlines hebben de aangewezen mensen individueel gesproken en hen voorgesteld volgende uitzetting aan te nemen zonder escorte. In ruil zou SN Airlines hen bij aankomst in land van herkomst 250 euro geven.

Volgens onze gesprekspartner werd dit voorstel reeds eerder door SN Airlines gedaan op het moment van de uitzetting op de luchthaven. Bij aankomst, volgens onze getuige, zijn zij deze belofte echter niet nagekomen.

Ter herinnering: een controverse vond plaats naar aanleiding van volgende Belga berichten:

« Geld voor gedwongen repatriëringen bijna op »
« Crisisoverleg tussen Joëlle Milquet, Maggie De Block en Catherine De Bolle moet voorkomen dat er een derde minder gedwongen repatriëringen van illegalen komen door geldgebrek. »
“Het budget voor de gedwongen repatriëringen dat bijna opgebruikt is voor dit jaar, is het budget voor de escortes van de federale politie, verduidelijkt Cleemput aan Belga. »
http://www.standaard.be/cnt/dmf20130826_00707983

Zou het mogelijk zijn dat ze hopen dat deze oneerlijk samenwerking met SN Brussels Airlines een einde zou maken aan “het probleem van de politie escortes voor de repatriëring”?

Hoe kunnen medewerkers van een private onderneming toegang krijgen tot gesloten centra die zo hermetisch zijn? Het centrum van Brugge weigerde zelfs de toegang te verschaffen aan journalisten tijdens de campagne ‘Open Access’.

Hoe werkt de ethiek van de sociale assistenten bij de overhandiging van de persoonlijke gegevens van de mensen aan deze “medewerkers”?

Zou  deze manier van functioneren niet aangeven dat men de mogelijkheden tot privatisering van de deportaties door gespecialiseerde ondernemingen nagaat?
Zoals bijvoorbeeld in Groot Britannïe waar repatriëringen reeds door een privaat bedrijf – G4S – worden beheerd, en dit niet zonder ernstige “collateral damage”.
http://www.corporatewatch.org/

SNAIRLINESCOLLABOS
NODEPORTATION