“Op maandag, verdeelt de sociaal assistent vliegtickets als pindanootjes”

Theo Francken is trots op de opsluitingen en de uitzettingen van de vele «ongedocumenteerde criminelen» . Deze eindeloze opsluitingen zijn uitdagend, ze maken deel uit van zijn machiavellistische en oneerlijke, om niet te zeggen illegale processen. Als voorbeeld onder vele anderen, sommigen hadden documenten, maar na hun “inciviliteit” werd hun stukje papier afgenomen en ze werden zo ‘verwijderbare ongedocumenteerde criminelen’ in de statistieken van de heer Francken en….. worden ze uit het land gezet!

Getuigenis door M., vastgehouden in Merksplas sinds enkele maanden, 23 november 2016

M. is in België sinds 27 jaar, en in Merksplas opgesloten sinds 6-7 maanden.

Hij is Algerijns, zijn terugkeer werd geweigerd door het consulaat, maar dit belet niet dat de Dienst Vreemdelingenzaken  hem beroofd van zijn vrijheid tegen alle logica in en om het geld van de belastingbetaler te verspillen.Ze hebben al 7 keer geprobeerd om hem te deporteren! Men zou geneigd zijn te denken dat de subsidiëring van luchtvaartmaatschappijen één van de doelstellingen is van Théo Francken.

M. die nu 52 jaar oud is, was vanuit uit Algerije rechtstreeks naar Zaventem gekomen. Hij was opgeroepen om oorlog te voeren tegen de islamisten, met het Algerijnse leger waar hij zijn militaire dienst had gedaan . Echter, M. wilde niet vechten tegen andere Algerijnen, noch in het leger, noch binnen de islamitische bewegingen. Zijn enige mogelijkheid was om een ​​burgeroorlog te ontvluchten.

In 2000 introduceerde hij een asielaanvraag die verworpen werd. In 2006 werd hij veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf voor diefstal. Hij herkende de overtreding, maar stond erop dat hij nooit geweld gebruikt heeft tegen niemand. Hij deed zijn straf en werd tenslotte vrijgelaten.

18 maanden geleden, werd hij gecontroleerd voor zijn huis en de politie vertelde hem dat hij terugmoest naar de gevangenis omwille van het geval van 2006.

Hij begrijpt dit niet, meerdere malen voordien werd hij gecontroleerd zonder noemenswaardige problemen.

Hij werd opgesloten in Vorst, Tilburg en vervolgens Wortel alvorens te worden overgebracht naar het gesloten centrum van Merksplas. Op het moment van de overdracht, vertelt de griffier van de rechtbank hem dat hij zal worden vrijgelaten na een paar dagen in Merksplas. Hij kent nog steeds niet de reden van  deze ‘terugkeer’ naar de gevangenis .

Maar de paar dagen werden lange maanden, onderbroken met vliegtickets en verlenging van de detentie, omdat ze niet in staat waren om hem terug te sturen naar Algerije.

Hij vraagt ​​om een ​​bevel om het grondgebied binnen de 24 uur te verlaten, zodat hij ‘Belgie verlaat en dat niemand ooit nog van hem hoort ‘.

Maar het antwoord is altijd hetzelfde: het is niet mogelijk.

M. weet dat Algerije zijn uitzetting zal blijven weigeren. Indien Algerije zijn uitzetting aanvaard, dan zal hij in een kist terugreizen volgens hem. Hij zou liever zelfmoord plegen.

M. zit vast in Merksplas. In een absurde situatie die hij niet begrijpt en zonder enige oplossing.

Hij kan  niet het centrum en het racisme van de bewakers niet meer verdragen. Hij vraagt  voor een transfer naar een Franstalige centrum, maar ze zeggen dat het niet mogelijk is.

Hij deed mee gedurende 15 dagen aan een  hongerstaking in Merksplas. Maar hij gaf het op, na de dreiging van in het cachot te vliegen of injecties te krijgen, waarvan hij vreesde dat ze hem gek zouden maken.

Zijn woorden tonen de opstand en de wanhoop in verband met deze wrede en absurde gevangenschap:

“Ik zou alles vernietigen om te kunnen bewegen. Ze dwingenje om dat te doen. “

“Op maandag, verdeelt de sociaal assistent de vliegtickets, net als pinda’s, het is zwaar, ik slaap heel slecht.”

“Hier, van harte welkom in de hel!”

“We krijgen geen hulp van het personeel, het is te moeilijk …”

“Er is een hoop racisme hier, het is de NVA, de bewakers zeggen dat hun baas Theo Francken is…”

“Er is geen tijdslimiet hier”

“Het eten, dat zouden zelfs honden niet eten. … 2 toasts, 3 plakjes kaas, een stuk chocolade. We kunnen niets kopen, alleen wafels en coca cola … Voor alles wat we krijgen , zeggen ze dat de gedetineerden een fortuin kosten “.

“Binnen 20 dagen, zal één man  hier één jaar (…) zitten. Elke keer dat een deportatie wordt afgelast, wordt zijn verblijf met 2 maanden verlengd

“Ze sluiten vaders op en deporteren hen, hun kinderen zullen misdadigers worden …”

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen, Nieuws van de gesloten centra. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.

1 Response to “Op maandag, verdeelt de sociaal assistent vliegtickets als pindanootjes”

  1. Ping : Een achtste uitzettingspoging beletten op 09/01/2017 | Getting the Voice Out

Les commentaires sont fermés.