P.B. 246 Luik 2 4020 Luik
Telefoonpermanentie: 04.232 01 04 van maandag tot vrijdag 17u – 18u30
Mail: cracpe@skynet.be
Persbericht.
Maandagavond hebben wij verschillende telefonische oproepen ontvangen uit het gesloten centrum voor vreemdelingen van Vottem, over een poging tot zelfmoord die toen net had plaatsgevonden. Een man die sinds verschillende maanden in de zogenaamde “speciale vleugel” (groene vleugel) is opgesloten, heeft zichzelf gesneden op verschillende plaatsen op zijn lichaam en moest naar het ziekenhuis gebracht worden. Wij kennen zijn huidige gezondheidstoestand niet, maar wij vrezen dat zijn leven in gevaar is.
Deze vleugel genaamd “speciale vleugel” werd in juli 2014 geopend, na een beslissing van de vorige regering, en van de toenmalige Staatssecretaris van Asiel en Migratie, Maggie De Block. Het gaat om een beveiligde vleugel bestemd voor bepaalde “bewoners” van de gesloten centra die “onhandelbaar” zouden zijn, bijvoorbeeld personen met psychologische of psychiatrische problemen die volgens ons eerder zou moeten behandeld worden door gespecialiseerde instellingen. Maar ook gaat het in vele gevallen eenvoudigweg om personen die zich verzetten tegen hun opsluiting en de werking van het gesloten centrum, en zich vastberaden verzetten tegen hun uitwijzing, omdat zij geen toekomst meer hebben en/of zich in onveilig voelen in hun geboorteland, omdat hun familiebanden, hun leven hier is…
De zogenaamde “speciale” vleugel is voorzien om deze weerstand te breken: de gevangenen bevinden zich in afzonderingsregime, alleen in een kamer, dag en nacht, zonder dat dit regime onderhevig is aan de reglementering die de duur van de afzondering in het cachot in de gesloten centra beperkt. Zij zijn slachtoffer van allerlei repressieve maatregelen. In geval van protest wordt men beroofd van zijn GSM, zijn vulpen, van bezoekrecht, zo vermelden verschillende getuigenissen. Over het toezicht “zoals in Amerikaanse films”, vertelt een van hen: ‘s nacht om de 45 minuten doen de bewakers het licht aan om te controleren wat er gebeurt in de kamer – al ligt cel dichter bij de waarheid. Overal zijn er camera’s.
Het is hoofdzakelijk door dit afzonderingsregime dat sommigen het niet meer zien zitten… Sommigen van hen aanvaarden uiteindelijk hun uitwijzing, wat het finale doel was van deze mensonwaardige behandeling. Anderen plegen zelfmoord of doen een poging daartoe. Allen zijn ten prooi aan ernstige psychologische problemen. Een persoon die ten lange leste, na vele maanden onder dergelijk regime zijn uitwijzing aanvaardde, zei ons: Ik ben ten einde raad, zij hebben me kapot gemaakt; ik keer volgende week terug!
Wij eisen dat er een onderzoek komt over de omstandigheden van de opsluiting in deze speciale vleugel, omwille van de onmenselijke behandeling die er plaatsvindt.
CRACPE blijft ijveren voor de afschaffing van de gesloten centra voor vreemdelingen waar het enige “misdrijf” van de opgesloten personen is geen verblijfsvergunning te hebben, dat dient om mensen terug te sturen naar daar waar ze vervolgd worden, waar oorlog en ellende heerst… terwijl zij enkel op zoek waren naar een veilige plek voor hen en vaak ook voor hun familie.
