Getuigenissen na de evacuatie van het gesloten centrum 127 bis

Update: op deze 06/02 zouden 40 gedetineerden terug naar het centrum overgeplaatst worden. niet alle vleugels zijn reeds funktioneel.

———————————————————————————————————————————–

Vrijdag 26/1/18 22:00: Alarm in gesloten centrum 127 bis : Rook ten gevolge in een defekt in een elektrische cabine volgens de media’s:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180127_03324488

Alle gevangenen worden in de koer van het centrum geplaatst. Politie en brandweer komen eraan.

De gevangenen bleven tot 3 uur ‘s nachts op de binnenplaats, waarna verschillende bussen en politie combi’s arriveerden. Ze werden allemaal geboeid en in de bussen gestoken. Onze getuige arriveerde met een van deze bussen, begeleid door een konvooi politieauto’s, naar het gesloten centrum van MERKSPLAS om 05.30 uur, nog steeds geboeid. Onze getuige is erg getraumatiseerd Maar gezien het gebrek aan plaatsen in de gesloten centra (honderd minder ) hoopt hij dat hij vrijgelaten zal worden en in ieder geval geen nieuwe plaatsen in de gesloten centra deze dagen en dus geen nieuwe arrestaties. “Alles is full” zegt hij!

Nog een getuigenis: een man is zo gelukkig. Ik had nog nooit zoveel vreugde gehoord: hij leert dat de 127bis geëvacueerd is. Hij had 5 maanden in dit centrum doorgebracht voordat hij een paar dagen voor de gebeurtenissen werd overgeplaatst. Hij lacht en vertelt ons: “100 minder plaatsen, 100 minder gevangenen!

Een man werd die nacht uit het centrum gehaald en naar Brugge gereden. De weinige spullen dat hij bezat, werden hem nooit teruggeleverd. Het was alles wat hij bezat: een paar kleren, foto’s en kinder tekeningen die hij precieus bewaarde, zijn voor altijd verloren!

En een getuigenis van S, in de vrouwenvleugel van de 127 bis:
27/01 11 uur: Ze brachten ons naar buiten van 22:00 tot 03:00. We kregen dekens rond middernacht. Enkele banken maar geen zitplaatsen voor iedereen, sommigen moesten blijven rechtstaan.Een oude dame (73 jaar) had het heel koud. Velen hadden niet de kledij om ‘s nachts enkele uren buiten te blijven. S werd overgebracht naar Caricole. Ze moesten in de eetkamer van het centrum van 04:00 tot 06:00 blijven. Het was daar ook heel koud. Toen kregen ze een kamer. Ze hebben hun spullen nog niet gekregen en ze hebben nog niet kunnen douchen. We namen hun telefoon bij aankomst in de Caricole af en ze hebben het net teruggekregen.

30/01: gedetineerden die van 127 bis naar Caricole zijn overgebracht, hebben na twee dagen hun bezittingen teruggekregen. Ze hebben geen verwarming in de kamers. De vensters kunnen niet open, ze openen de deuren in de gangen om te ventileren. Het is koud en er is geen lucht. Sinds de nacht buiten, is de oude dame niet goed. Het is altijd koud. In tegenstelling tot de 127bis, zijn er geen stopcontacten in de Caricole, en hebben ze niet het recht om hun telefoon zelf op te laden, ze moeten het aan de personeelsleden geven en het ophalen zodra ze zijn geladen (ze zijn niet langer in het bezit van hun loader – “elk centrum heeft zijn regels”). Bekijken personeelsleden de inhoud van telefoons? De kans is groot, want er is geen pincode.

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen, Nieuws van de gesloten centra. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.