Covid-19: gezondheidsramp in gesloten centra, een vrijlating is noodzakelijk
Het niet naleven van aanbevolen sanitaire maatregelen, het plaatsen van mensen met symptomen in eenzame opsluiting, psychisch leed van gedetineerden, enz.
Geconfronteerd met de pandemie verslechtert de situatie in de gesloten centra met de dag.
De op internationaal niveau bekritiseerde detentie van migranten, terwijl de Covid-19 in België nog niet zijn hoogtepunt heeft bereikt, onthult een tweeledig gezondheidsbeleid. Sinds het begin van de lockdown hebben veel van de gedetineerden dagelijks verslag gedaan van de talloze inbreuken op de veiligheidsmaatregelen in de gesloten centra.
Sociale afstandelijkheid is onmogelijk, collectieve leefruimtes worden net als vroeger gebruikt, personeel komt en vertrekt zonder handschoenen, maskers en bewaren de nodige afstand niet, medicijnen worden van hand tot hand gegeven. Een medewerker van het gesloten centrum van Caricole zou zelf begonnen zijn met het maken van beschermingsmaskers.
“Twintig mensen wonen in dit blok, in promiscuïteit. Er wordt niets gedaan om ons te beschermen tegen het virus, we eten en spelen samen, we raken dezelfde deuren aan en roken in dezelfde kamer. Er komen en gaan veel arbeiders. Niemand draagt een masker en er zijn geen tests voor het virus” waarschuwt een gevangene.
In het gesloten centrum van Merksplas werd een man met een temperatuur van 39 graden gedurende 5 dagen geïsoleerd, niet in een kamer die gewijd is aan medische zorg, maar in de “cachot”, een plaats van straf en sanctie waar mensen die hun ongenoegen over de situatie uiten zich ook bevinden. Ibuprofen wordt verspreid onder mensen met koorts, hoewel dit middel buiten sterk wordt ontmoedigd omdat het de ontwikkeling van het virus zou stimuleren.
Door de gevangenschap en het toegenomen geweld worden steeds meer gevangenen verzwakt en ontwikkelen ze posttraumatische en psychosomatische symptomen: amenorroe of zware menstruatie voor veel vrouwen die in het detentiecentrum van Holsbeek zijn opgesloten, braken, hoofdpijn of traumatische pijn, ernstige depressie, zelfs symptomen van depersonalisatie. Sommige mensen komen dit geweld tegen zichzelf keren en er wordt een heropleving van zelfverminking geconstateerd.
Getuigenissen van alle Belgische gesloten centra dat Getting the voice out wijst op het structureel in de steek laten van de autoriteiten en de discriminerende behandeling die personen die van hun vrijheid zijn beroofd als altijd ondergaan. Voor het collectief Getting the voice out is de sluiting van de detentiecentra meer dan ooit onmisbaar in deze periode van pandemie en zelfs daarna. Gedetineerden moeten worden vrijgelaten en moeten toegang hebben tot een waardige behandeling en huisvesting.
Verzamelt CRER en haalt de stem naar buiten
Contact: gettingthevoiceout@riseup.net
Contact met gevangenen mogelijk
www.gettingthevoiceout.org
En Art RTBF 09/04/2020 met vidéo uit het centrum HIER
