Gedetineerden vertellen ons vaak dat wanneer ze asiel aanvragen in een gesloten centrum de sociaal assistent van het centrum de aanvragen niet doorstuurt naar de Dienst Vreemdelingenzaken. Hun asielaanvraag wordt dan ook niet overwogen. Een van hen werd gedeporteerd zonder zijn nieuwe asielaanvraag te kunnen indienen.
Een Congolese man die moest worden gedeporteerd naar Bulgarije introduceerde een verzoek voor een vrijwillige terugkeer naar zijn land, omdat hij niet meer wilde horen over Europa. De sociaal assistent zou een positief antwoord van de Dienst Vreemdelingenzaken hebben ontvangen. De betrokken gedetineerde heeft geen document gekregen waarop dit akkoord zwart op wit geschreven was. Wij hebben bij alle mogelijke instanties gezocht maar wie die aanvraag gekregen heeft en hebben nooit enig bewijs van deze aanvraag gevonden. Onze vriend wacht sinds drie weken in het gesloten centrum op zijn vrijwillge terugkeer naar zijn land die de sociaal assistent hem beloofd had.
Censuur in het centrum 127 bis: “Alles gaat hier goed, mevrouw”
Wanneer we contact hebben met de gedetineerden, is het enige antwoord dat we krijgen “Alles gaat hier goed, mevrouw”, een zin schijnbaar uit het hoofd geleerd door iedereen.
Nochtans:
-Een Iraanse man probeerde zich op 6 november op te hangen in het gesloten centrum 127 bis. Alle gedetineerden waren in shock. We slaagden er niet in om meer informatie over deze man te krijgen.Volgens medegevangenen is hij niet meer in het centrum.Waar is hij dan?
-Op zondag 9 november om 11 uur hoorden we dat een aantal gedetineerden het dak waren opgeklommen. De dag erna belden we onze contacten en het antwoord dat we kregen was: “Alles gaat hier goed, mevrouw”. En we vernamen via andere bronnen dat vijf personen in een isoleercel werden geplaatst in afwachting van een transfer dezelfde ochtend!
-Andere Getuigenis: ‘Volgens de persoon die ik bezocht, zijn er zware nachtelijke spanningen in de mannenvleugels. De politie zou er elke avond komen. Er zouden gevechten zijn tussen de gedetineerden en protesten tegen het eten.
Het lijkt duidelijk dat de spanningen sterk zijn en dat orders werden gegeven aan de gedetineerden van de 127 bis onder de dreiging van ??? : Geen contact met de buitenwereld en als die er is, is het motto “Alles gaat hier goed, mevrouw”.
Andere informatie verkregen op 12/11: sommige vleugels in Vottem en 127 bis zijn heel weinig bevolkt. Dit zou een sijn kunnen zijn voor nieuwe razzia’s of een nieuwe collectieve vlucht.
Eenzame opsluiting in Vottem
19 gevangenen die sinds verschillende maanden opgesloten zijn in het gesloten centrum van Vottem, zijn een hongerstaking begonnen op 6 november om hun vrijheid te eisen! Op 11/11 zijn negen van hen nog in hongerstaking, twee werden gehospitaliseerd.
De veronderstelde leider van de hongerstaking werd in de beveiligde vleugel opgesloten.
Een man die al bijna 8 maanden in het gesloten centrum zit, en die meerdere malen werd overgebracht van centrum tot centrum, moest naar een andere vleugel van het gesloten centrum van Vottem worden verplaatst. Toen de bewakers hem vroeg om te verhuizen, weigerde hij en zei hij dat men niet de hele tijd met hem kon spelen: “Ik ben uw poedel niet.” Hij werd in eenzame opsluiting geplaatst (cachot).
Een man die al sinds 10 dagen in zijn bed ligt wegens zware rugpijn werd in een isoleercel geplaatst op 11 november.
Hetzelfde lot onderging een man die een scheermesje zou hebben ingeslikt …
Sommige bewakers die in staking gingen gedurende twee dagen vroegen aan enkele gevangenen om “chaos in het centrum te creëren” tijdens deze twee stakingsdagen!
Merksplas
Een Armeense man, zeer ernstig ziek en sinds een maand opgesloten in het gesloten centrum van Merksplas, onderging zijn eerste deportatiepoging op zaterdag 8 november. Zie de oproep van het Crer http://regularisation.canalblog.com/archives/2014/11/07/30912122.html
