We worden hier als dieren behandeld!

januari 2011 – getuigenis verkregen via een bezoeker in het gesloten centrum

Ik ben 41 jaar, ik ben getrouwd en ik heb drie kinderen. Wij leven in een dorp in Palestina dat bezet is door Israël. Ik had werk en geld. Het probleem was dat ik bij een arabisch-palestijnse minderheidsgroep behoorde. Het was onhoudbaar! Veel van mijn vrienden zijn vertrokken uit het dorp. Ik besloot om naar Engeland te gaan of naar Noorwegen. Daar ken ik iemand. Ik kan mij daar vestigen en dan mijn familie laten overkomen. Ik betaalde veel om in België te geraken, het was een lange en moeilijke tocht. Met de boot tot in Italië, dan zes dagen gereisd met verschillende auto’s.

Ik was twee jaar in België toen ze me arresteerden bij een controle. Nu zit ik meer dan 2 maanden in een gesloten centrum. De mensen die hier werken zijn onmenselijk. Ze behandelen ons als dieren. Ik heb veel zelfmoordpogingen gezien. Ik heb een morele foltering ondergaan. De bewakers veranderen vaak. Wij hebben allemaal gezondsheidsproblemen. De dokters geven aspirines en kalmeermiddelen. Ik had heel veel pijn aan mijn tanden en mijn kameraad van de cel leed aan nierproblemen. Men gaf ons ons een aspirine, niets anders.

Onlangs brak een vluchteling een venster tijdens de nacht en hij probeerde te ontsnappen. Ik weet niet of het hem lukte. De bewakers zetten ons toen allen buiten op de koer. Het was heel koud, het was half drie ‘s nachts.

Ik dacht dat België een vrij land was. Democratisch en met respect voor de rechten van de mens. Ik ondervond helaas het omgekeerde. Het volk van België is moedig en vriendelijk. Maar de acties die de overheid onderneemt komen niet overeen met de geaardheid van het volk. Voordat ik in België aankwam, dacht ik dat men hier de zaak van Palestina ondersteunde. De manier van optreden dat ik heb moeten ondervinden geeft dit niet weer.

Ik wil vrij zijn en mijn weg verderzetten naar Noorwegen. Dat is niet mogelijk. Ik wens terug te keren naar het bezet gebied van Palestina, naar mijn vrouw en mijn kinderen. Ik verkies terug te keren naar de hel ginds in plaats van hier gevangen te zitten in dit detentiecentrum.

Ce contenu a été publié dans Getuigenissen. Vous pouvez le mettre en favoris avec ce permalien.